بررسی رابطه بین عدالت زبانی و افزایش سطح بهره وری کارکنان با توجه به نقشمیانجی تعهد سازمانی

عدالت والاترین ارزش انسانی در راستای تحقق حقوق بشر و آرمان های اصلی انسان ها است. عدالت زبانی بر رعایت عدالت درکاربرد زبان دلالت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عدالت زبانی و افزایش سطح بهره وری کارکنان در سازمان ها بامیانجی گری تعهد سازمانی است. پژوهش به روش پیمایشی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SmartPLS۳ انجام شد. نمونه آماری شامل ۹۰ نفر از مدیران و کارکنان سه سازمان در استان خراسان رضوی و فارس است که براساس جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده از پرسشنامه استاندارد عدالت زبانی نرگسیان و محمدزاده با ضریب پایایی ۰/۸۵۸ پرسش نامه تعهد سازمانی آلن و مییر با ضریب پایایی ۰/۹۰۲ و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت با ضریب پایایی ۰/۹۲۴ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد عدالت زبانی به طور مستقیم بر افزایش سطح بهره وری کارکنان تاثیر ندارد، بلکه از طریق تعهد سازمانی بر بهره وری کارکنان تاثیرمثبت و معنادار دارد. مدیران می توانند با به کارگیری عدالت در گفتار خود و تقویت تعهد سازمانی، زمینه ساز افزایش سطحبهره وری کارکنان در سازمانها گردند.