رابطه مدیریت کوانتومی با اثربخشی سازمانی مدارس ابتدائی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی مدیریت کوانتومی با اثر بخشی سازمانی مدارس ابتدائی دولتی و غیر دولتی شهرستان همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدائی دولتی و غیر دولتی شهرستان همدان به تعداد ۱۸۷۹ نفر بود که از این تعداد ۳۲۰ نفر طبق جدولکرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت گردآوری داده هااز دو پرسشنامه مدیریت کوانتومی میرصفیان ۱۳۹۶ و پرسشنامه اثر بخشی سازمانی هریس ۲۰۰۸ استفاده گردید. برای رواییپرسشنامه ها از روش روایی محتوایی با بهره گیری از دیدگاه متخصصان و برای سنجش پایایی پرسشنامه ها نیز ضریب آلفایکرونباخ استفاده شد. ضریب پایایی محاسبه شده برای هر دو پرسشنامه مدیریت کوانتومی و اثر بخشی سازمانی مدارس به ترتیب ۰/۹۵۳ و ۰/۹۶۰ برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون t تک گروهی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام به کار گرفته شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وضعیت مدیریت کوانتومی ازدیدگاه معلمان در مدارس ابتدائی دولتی و غیر دولتی شهرستان همدان بالاتر از سطح متوسط و همچنین وضعیت اثر بخشیسازمانی مدارس بالاتر از سطح متوسط بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت کوانتومی و اثر بخشیسازمانی مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد که مدیریت کوانتومی درپیشبینی اثربخشی سازمانی، هم در مدارس ابتدایی دولتی و هم در مدارس ابتدایی غیردولتی شهرستان همدان موثر است. درمدارس ابتدایی دولتی، مولفه های تفکرکوانتومی، شناخت کوانتومی و اعتمادکوانتومی، وجودکوانتومی و نگاه کوانتومی و درمدارس ابتدایی غیر دولتی، مولفه های تفکرکوانتومی، وجودکوانتومی و احساس کوانتومی در پیش بینی اثر بخشی سازمانی موثرهستند.