تاثیر کاربرد ورمی کمپوست و باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) بر عملکرد، صفات رویشی و متابولیت های ثانویه ریحان (L. Ocimum basilicuum)
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 36، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 133
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-36-3_004
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1401
چکیده مقاله:
استفاده زیاد از کود های شیمیایی در روشهای متداول کشاورزی سبب فرسایش خاک و آلودگی منابع آبی شده و در کاهش کیفیت محصولات نیز تاثیر دارد. کاربرد کودهای بیولوژیک در خاک و آب آلودگی ایجاد نمیکند در عین حال کیفیت مواد غذایی را افزایش میدهند. این آزمایش برای بررسی اثرات ورمیکمپوست، کودهای حاوی عناصر معدنی و باکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) بر روی برخی صفات گیاه ریحان Ocimum basilicuum L.)) در روستای قزلجه استان گلستان در سال ۱۳۹۷ انجام شد. بدین منظور دو عامل کاربرد ورمیکمپوست (در سه سطح a۱: بدون مصرف، a۲: مصرف به نسبت ۱۰ درصد و a۳: مصرف به نسبت ۲۰ درصد وزنی خاک) و مصرف کودهای بیولوژیک و عناصر طبیعی افزایش دهنده رشد گیاه (در سه سطحb۱ : بدون مصرف، b۲: استفاده از باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtillis) و b۳: استفاده از ترکیبات عناصر طبیعی) مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در فضای آزاد به صورت کشت گلدانی اجرا شد. برای اندازهگیری صفات مورفولوژیک، مقدار فنل و فلاونوئید کل در زمان کامل شدن مرحله رویشی گیاه نمونهگیری انجام شد. مقدار ترکیبات فنل کل با استفاده از روش فولین سیوکالتو و سنجش میزان فلاونوئید کل به روش رنگ سنجی آلومینیوم کلرید اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد، بین سطوح مختلف استفاده از ورمیکمپوست از نظر صفات وزنتر و خشک ریشه، وزن تر و خشک ساقه، طول ساقه، وزن تر و سطح برگ در سطح یک درصد و وزن خشک برگ تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد وجود داشت. همچنین اثر کودهای بیولوژیک و عناصر طبیعی افزاینده رشد گیاه بر صفات وزن تر ریشه و وزن خشک ساقه معنیدار شد. حداکثر مقدار فنل کل بین تیمارها به ورمیکمپوست ۲۰ درصد به میزان ۹۸/۱ میلیگرمبرگرم و کود پروبیو ۹۶ (حاوی باکتری باسیلوس سوبتیلیس) به مقدار ۹۶/۱ میلیگرمبرگرم حاصل شد. همچنین حداکثر مقدار فلاونوئید کل در گیاهان تیمار شده با ورمیکمپوست ۲۰ درصد و استفاده از باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtillis) به ترتیب ۱۳/۹۲ میلیگرمبرگرم و ۲۲/۹۱ میلیگرمبرگرم به دست آمد. نتایج نشان میدهد ورمیکمپوست بیشترین تاثیر را بر اندامهای مورد هدف مانند سطح برگ، وزنتر و خشک برگ گیاه ریحان داشت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد، استفاده ورمیکمپوست ۲۰ درصد و کود حاوی باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtillis) مناسبترین ترکیب تغذیهای گیاه ریحان میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سلیمه مختومی
گروه باغبانی، گرایش گیاهان دارویی، موسسه آموزش عالی بهاران، گرگان، ایران
شبنم خوشبخت
موسسه آموزش عالی بهاران
عباسعلی نوری نیا
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :