ارزیابی اثر الیاف سرامیک برمیزان ریزش قیر مخلوط های آسفالتی بااستخوان بندی سنگدانه ای و متخلخل

آسفالت متخلخل و آسفالت بااستخوان بندی سنگدانه ای نوعی آسفالت با دانه بندی باز بوده که مهمترین مشخصه آن درصد فضای خالی زیاداست. به طورکلی تمام آسفالت های رایج با دانه بندی توپر (آسفالت گرم و نیمه گرم)، دارای سطحی تقریبا غیرقابل نفوذ هستند که این موضوع درهنگام بارندگی، موجب کاهش ایمنی وسایل نقلیه میشود. با افزایش روزافزون میزان آمدوشد وسایل نقلیه و نیز ضعفهای این نوع آسفالت در برابرخرابی های عملکردی رایج آسفالت ، نیاز به اصلاح آسفالت متخلخل و سنگدانه ای و مقاوم سازی آن ها را دوچندان می کند. از طرفی پدیده ریزشقیر بزرگترین مشکل مخلوط های آسفالتی با دانه بندی میان تهی و یا با دانه بندی باز، مانند مخلوط های آسفالتی بااستخوان بندی سنگدانه ای ومتخلخل است.درواقع مقدار ریزش قیر معیاری جهت بررسی پتانسیل زهکش شدن قیر یا همان جدا شدن ملات قیری از مخلوط های آسفالتیاست. به منظور کنترل میزان ریزش قیر در این نوع مخلوط ها از افزودنی های مختلفی استفاده می شود. از طرفی مطالعات سال های اخیر نشان داده،وجود افزودنی ها و تثبیت کننده های مختلف در مخلوط های آسفالتی کمک شایانی به بهبود عملکرد این نوع مخلوط ها کرده است. درهمین راستا باتوجه به ویژگی های افزودنی های مورداستفاده، تاثیر الیاف سرامیک بر بهبود میزان ریزش قیر این دو نوع آسفالت مورد مطالعه قرار گرفت. هدف ازپژوهش حاضر بررسی تاثیر الیاف سرامیک بر میزان ریزش قیر مخلوط های آسفالتی بااستخوان بندی سنگدانه ای و متخلخل است. در این پژوهشاز سنگدانه سیلیسی و قیر ۷۰ - ۶۰ AC استفاده گردید. برای این منظور قیر اصلاح شده با مقادیر ۳ و ۵ درصد وزنی الیاف سرامیک تهیه و از آن درساخت نمونه های آسفالتی استفاده شد. در ادامه آزمایش ریزش قیر بر روی نمونه های اصلاح شده و نمونه های کنترلی مخلوط آسفالتی متخلخل وسنگدانه ای انجام گرفت تا تاثیر الیاف سرامیک بر خصوصیات ریزش قیر این مخلوط های آسفالتی مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج آزمایشهای صورتگرفته نشان داد که در مجموع استفاده از درصد بیشتر الیاف سرامیک برحسب وزن قیر در مخلوط آسفالتی متخلخل وسنگدانه ای اصلاح شده،موجب بهبود و کاهش میزان ریزش قیر، در این مخلوط ها شده است.