مقایسه عملکرد مواد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید، پلی فریک سولفات و کلرورفریک در حذف کربن آلی کل از آب (مطالعه موردی تصفیه خانه سوم آب تهران)

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت آب آشامیدنی در سلامتی مردم، تصفیه آن از اهمیت ویژه ایبرخوردار می باشد. یکی از مهمترین روش های حذف مواد آلی از آب، استفاده از مواد منعقد کنندهمناسب می باشد. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد منعقد کننده های پلی آلومینیوم کلراید (PAC)،پلی فریک سولفات (PFS) و کلرورفریک ((۳)FeCl) در حذف کربن آلی کل (TOC) از آب خام تصفیهخانه شماره ۳ آب تهران، انجام پذیرفت.روش کار: پژوهش حاضر که از نوع تجربی- تحلیلی بوده و با استفاده از دستگاه جارتست صورتگرفت. نمونه های مورد مطالعه، از آب خام تصفیه خانه شماره ۳ آب تهران در طی تابستان سال ۱۴۰۰برداشته شد. منعقد کننده های فوق، با حدود ۶۰ آزمایش جار و با TOC آب خام به طور میانگین معادل۱.۱۲ (mg/l)، مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد، در مقایسه بین فرآیندهای زلال سازی و صاف سازی تصفیه خانه درحذف TOC ، فرآیند زلالسازی با درصد حذف ۳۰.۳ % نسبت به فرآیند صاف سازی با درصد حذفحدود ۲ % ، از عملکرد مناسبتری در حذف TOC برخوردار میباشد. همچنین بر مبنای نتایج اینمطالعه، ماده PAC از لحاظ میزان حذف TOC ، عدم نیاز به ماده تنظیم کننده pH (آهک) و تولید کمترلجن، از مواد منعقد کننده (FeCl(۳ و PFS موثرتر می باشد.نتیجه گیری: بر اساس این پژوهش، ماده منعقد کننده PAC را میتوان به عنوان یک جایگزین مناسبنسبت به ماده (FeCl(۳ در تصفیه خانه های آب از نظر بازدهی بهتر در حذف TOC، استفاده نمود.