مروری بر بیماری های کبد و پانکراس پرندگا ن زینتی

کبد بزرگترین عضو بدن است، اما اندازه نسبی آن در بین گونه ها متفاوت می باشد. کبد بسیاری از عملکردهای حیتا ی را انجام می دهد تا هموستاز را حفظ کند. عملکردهای کبد شامل سنتز کلسترول و اسیدهای صفراوی و تولید و استفاده از گلیکوژن می باشد . همچنین محل متابولیسم مواد مختلف در آماده سازی برای دفع آنها از بدن از طریق صفرا یا ادرار است. محل تولید پروتئین های پلاسما، آلبومین، فیبرینوژن، لیپوپروتئین ها و انواع گلوبولین های آلفا و بتا است. کبد توانایی تولید تمام فاکتورهای انعقادی را دارا می باشد. کبد از عوامل عفونی خون و مواد خارجی که توسط روده ها جذب شده اند فیلتر می شود. ای ن به جلوگیری از دسترسی این مواد به گردش خون سیستمی کمک می کند. انرژی توسط فسفوریلاسیون اکسیداتیو و بتا اکسیداسیون اسیدهای چرب در میتوکندری کبدی تولید می شود. این انرژی برای حفظ فعالیت کبد و تامین یک مخزن گلیکوژن برای بدن استفاده می شود. تنظیم گلوکز، عملکرد اولیه غدد درون ریز پانکراس است. متابولیسم موثر گلوکز همچنین متابولیسم پروتئین و چربی را در حالت طبیعی حفظ می کند. بافت های عصبی، شبکیه و آدرنال به گلوکز نیاز دارند. کبد پرندگان منبع اصلی گلوکز پلاسما به کمک تعامل با پانکراس است. پانکراس نسبت مناسب انسولین و گلوکاگون را آزاد می کند. ترکیبی از هورمون ها و مواد مغذی جذب شده با هم در کبد کار م ی کنند تا محصولات گوارشی را در پاسخی پویا به نیازها ی پرنده آزاد کنند. پس از تغذیه پرنده، سطح گلوکز پلاسما و اسید آمینه افزایش می یابد و باعث ترشح انسولین از سلول های B پانکراس می شود. انسولین به آنزیم های کبدی در گلیکوژنزکمک می کند. در کبد، سنتز پروتئین و لیپوژنزیس تقریبا ۹۵ درصد از لیپیدها را از طریق تحریک انسو لین تولید می کند. هورمون های تیروئید این روند را تقویت م ی کنند. بنابراین انسولین یک هورمون آنابولیک است.