بررسی اثر بیوالیسیتور سیانوباکتریایی بر محتوای رنگیزههای فتوسنتزی گیاه Echinacea purpurea L.

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 145

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF09_086

تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1401

چکیده مقاله:

گیاه سرخارگل با نام علمی Echinacea purpurea L. یک گیاه علفی چند ساله از خانواده Asteraceae و بومی آمریکای شمالی است . ترکیبات فعال موجود در گیاه سرخارگل دارای خواص ضد قارچی ، ضد باکتریایی و ضد ویروسی است و در پیشگیری از سرماخوردگی و بیماری های تنفسی مورد استفاده قرار می گیرد. سیانوباکتری ها بزرگترین گروه از پروکاریوتهای فتوسنتزی و دارای قابلیت افزایش مقدار نیتروژن خاک سطحی ، و همچنین تولید مواد تقویت کننده رشد گیاه مانند فیتوهورمونها و سایر ترکیبات تنظیم کننده رشد گیاه هستند. به همین جهت سیانوباکتری ها به عنوان عوامل تحریک کننده زیستی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به ارزش دارویی گیاه سرخارگل ، عملکرد سوسپانسیونهای سیانوباکتریایی جداسازی شده و خالص شده از خاک بستر رویشی گیاه در ارتباط با محتوای رنگیزهای گیاه سرخارگل مورد بررسی قرار گرفت . به این منظور، سوسپانسیون چهار نمونه سیانوباکتریایی متعلق به جنس Nostoc با غلظت نهایی ۲/۰ درصد (دو گرم وزن تر زیست توده جلبکی در یک لیتر آب مقطر استریل ) تهیه شد. نمونه های گیاهی به مدت دو ماه، در فواصل ۲۰ روزه با سوسپانسیونهای سیانوباکتریایی تلقیح شدند. گیاهان شاهد نیز در شرایط گلخانه ای و همراه با نمونه های تیمار نگهداری شدند و تنها با آب آبیاری شدند. پس از اتمام دوره تلقیح ، مقدار رنگیزههای فتوسنتزی کلرفیل a، b و کارتنوئید در گیاهان تیمار و شاهد ارزیابی شد. به طورکلی نتایج نشانگر افزایش محتوای رنگیزه های فتوسنتزی در برخی از تیمارهای سیانوباکتریایی بود. بر اساس نتایج حاصل ، مقدار کلروفیل a در تمام گیاهان تیمار شده با نمونه های سیانوباکتریایی ، به جز گیاهان تیمار شده با Nostoc hatei ، در مقایسه با گیاهان شاهد تغییر نشان داد. مقدار رنگیزه کلروفیل b نیز در گیاهان تیمار، به جز گیاهان تیمار شده با Nostoc calcicola ، تغییر معنی دار نشان داد. همچنین نتایج این تحقیق نشانگر افزایش معنی دار مقدار کارتنوئید در گیاهان تیمار شده با سوسپانسیونهای سیانوباکتریایی بود.

نویسندگان

زهرا فلاح حسینی

دانشجوی سیستماتیک و اکولوژی دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران،

حسین ریاحی

استادیار دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران

زینب آقاشریعتمدری

استادیار دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران

مجید قربانی نهوجی

استادیار مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، کرج، ایران