بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین پیلاتس بر قدرت اندامهای تحتانی و ارتباط آن با افزایش تعادلپویا در بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: تحقیق حاضر بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین پیلاتس بر قدرت اندام تحتانی و ارتباط آن با افزایش تعادل پویای بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود از آنجایی که این بیماری یک بیماری نرولوژیک با درمانی چند وجهی می باشد و با توجه به شیوع روبه رشد آن که بیشتر زنان جوان را در بر میگیرد به این موضوع پرداخته ایم.مواد و روشها: جامعه آماری این تحقیق را ۲۴ زن مبتلا به بیماری ام اس با میانگین سنی ۳۶ و درجه ناتوانی (۱۵) که به طور تصادفی انتخاب و در دوگروه کنترل ۷ = n وتمرین ۱۷ = تقسیم شدند را تشکیل دادند این پژوهش نیمه تجربی کاربردی و میدانی بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید بیماران پس از توجیه شدن برای شرکت در پروتکل تمرینی ملزم به تکمیل فرمهای مربوطه گردیدند. همچنین دو روز قبل از شروع کار بیماران پس از ۱۰ دقیقه گرم کردن به انجام تستهای قدرت و تعادل پویا با استفاده از دستگاه دینامومتر قدرت و تعادل سنج دینامیک بالانس لافایت پرداختند. کلیه عملیات آماری توسط نرم افزار SPSS و با سطح معناداری ۰/۰۰۱ = p بررسی ویافته ها: نتایج آزمون وابسته نشان داد که ۱۲ هفته تمرینات پیلاتس تغییرات معنی داری در نتایج قبل و بعد از تمرین دارد (سطح معنی داری برای قدرت عضلات پایین تنه (۰/۰۰۱=P) و تعادل پویا (۰/۰۰۱=P) بود نتایج ضریب همبستگی پیرسون نیز ارتباط بین تغییرات قدرت عضلات پایین تنه و تعادل پویا را ۰/۰۲= p ) نشان داد.نتیجه گیری: تمرینات پیلاتس میتوانند باعث افزایش قدرت اندام تحتانی و در نتیجه بالا رفتن تعادل پویا و به دنبال آن بهبود عملکردی در این بیماران شوند.