ارتباط فعالیت بدنی با میزان اضطراب و کیفیت زندگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلالات اوتیسم در دوران همه گیری کوید ۱۹

مقدمه و هدف اختلال اوتیسم یک اختلال رشدی است که با سه حوزه ناهنجاری مشخص میشود اختلال در تعاملات اجتماعی اختلال در ارتباطات و الگوهای محدود و تکراری علاقه یا رفتار در مارس ،۲۰۲۰ سازمان بهداشت جهانی شیوع کوید۱۹ را یک همه گیری جهانی اعلام کرد در این حین شهروندان در اقصی نقاط جهان موظف بودند در خانه بمانند تا از گسترش ویروس کرونا جلوگیری کنند این شرایط برای جامعه آتستیک که مشکلات زمینه ای اعم از اضطراب دارند و خانواده هایشان طاقت فرسا است. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط فعالیت بدنی با میزان اضطراب و کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلالات اوتیسماست.روش تحقیق مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان و نوجوانان رده سنی ۷ تا ۱۵ سال دختر و پسر ساکن شهر تهران هستند که دارای تشخیص کلینیکی اوتیسم توسط پزشک .هستند فرم رضایت نامه و دعوت به همکاری برای والدین و سرپرستان ارسال شد و در نهایت پرسشنامههای فعالیت بدنی اضطراب و کیفیت زندگی در قالب یک فرم الکترونیک برای خانوادهها ایمیل شد. دو قسمت آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: توزیع فراوانی جنسیت پاسخگویان در این تحقیق حاکی از آنست که ۷۲ نفر معادل ۷۲ درصد از پاسخگویان در این تحقیق پسر و ۲۸ نفر معادل ۲۸ درصد نیز دختر بوده.اند توزیع فراوانی تحصیلات پاسخگویان (والدین نشان می دهد که اکثرافراد معادل ۵۰ (درصد دارای تحصیلات کارشناسی و کمترین فراوانی مربوط به تحصیلات زیر دیپلم (معادل ۱ درصد بوده اند. همچنین توزیع فراوانی سن فرزندان پاسخگویان نشان میدهد بیشترین فراوانی مربوط به بازه سنی ۱۱-۱۳ و کمترین بازه سنی مربوط به بازه سنی بیشتر از ۱۳ سال بوده.اند میانگین اکتسابی متغیر اضطراب برابر با ۷۸/۲۷ با انحراف معیار ۱۱/۹۶۱ گزارش شده است. میانگین اکتسابی متغیر کیفیت زندگی برابر با ۶۷/۷۴ با انحراف معیار ۱۰/۹۰۰ گزارش شده است و در نهایت میانگین اکتسابی متغیر فعالیت بدنی برابر با ۵/۴۹ با انحراف معیار ۲/۷۸۳ گزارش شده است.نتیجه گیری یافتههای این پژوهش نشان داد که فعالیت بدنی بر میزان اضطراب و زیر مقیاسهای آن در کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم در دوره شیوع کوید ۱۹ تاثیرگذار و رابطه معکوس دارد آزمون فوق با اطمینان ۹۵ درصد معنادار میباشد و میتوانپذیرفت که فعالیت بدنی بر میزان اضطراب و زیر مقیاسهای آن در کودکان اوتیسم تاثیرگذار و رابطه معکوس دارد. به عبارتی با افزایش فعالیتهای بدنی میزان اضطراب و زیر مقیاسهای آن در کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم در دوره شیوع کوید ۱۹ کاهش مییابد و برعکس همچنین نشان داده شد که فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی و زیر مقیاسهای آن در کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم در دوره شیوع کوید ۱۹ تاثیرگذار و رابطه مستقیم دارد آزمون فوق با اطمینان ۹۵ درصد معنادار میباشد و میتوان پذیرفت که فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی و زیر مقیاسهای آن در کودکان اوتیسم تاثیرگذار و رابطه مستقیم دارد.