بررسی ملاحظات فنی به منظور بهبود طراحی و عملکرد روکشهای آسفالتی نازک

روکش های آسفالتی نازک به دلیل توانایی آنها در بهبود کیفیت روسازی، افزایش عمر سرویس دهی و کاهش سطح سرو صدا معمولابه عنوان یک روش حفظ روسازی استفاده می شود. با وجود استفاده گسترده از روکش های نازک، در پژوهش های انجام گرفته، شکافی مربوط به اجماع معیارهای فنی و نقش احتمالی این نوع از روکش ها در بهبود ظرفیت سازه ای روسازی و خصوصیات عملکردی وجود دارد. تحلیل روکش های نازک چالش های قابل توجهی را در مقایسه باتکنیک های معمولی که معمولادر تحلیل سیستم های روکش لایه ای استفاده می شود، ایجاد می کند. لذا در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر ساخت، معیارهای طراحی، نوع مخلوط، ارزیابی تکنیک های مورد استفاده و ارزیابی هزینه-فایده در روکش های نازک پرداخته می شود.