ارایه روشی جدید از عملکرد حسابرسی شفاف در مبارزه با رشوه و فساد اداری

هدف از این مقاله، تجزیه و تحلیل این است که انواع مختلف حسابداری، چگونه می تواند به مبارزه با فساد کمک کند. در حالی که ادبیات پیشین در درجه اول توانایی حسابرسی برای جلوگیری از فساد را مورد بررسی قرار داده است، این مقاله به طور سیستماتیک، پتانسیل حسابرسی برای کشف فساد را بررسی می نماید. این مقاله استدلال می کند که حسابرسی مالی، فساد را از تعریف کلاهبرداری مستثنی کرده است و در عوض آن را به صورت "عدم رعایت قوانین و مقررات" طبقه بندی نموده است. دلایل اصلی این استثنا این است که فساد، هیچ گونه خطای اساسی در صورت های مالی و هیچ مدرکی برای پیگیری حسابرس باقی نمی گذارد. این مقاله این مسئله را تکذیب می کند و مدعی است که فساد تجاری و سیاسی باعث ایجاد اظهارات غلط در صورت های مالی سازمان دهنده فساد و نیز سازمان گیرنده فساد می شود. بنابراین اگر حسابرسی به دنبال به دست آوردن نقش برجسته تری در مبارزه با فساد است، استانداردهای حسابرسی باید فساد با تعریف کلاهبرداری را در بربگیرد، حسابرسان بخش خصوصی و دولتی باید با هم همکاری کرده و تبادل اطلاعات کنند و تکنیک های حسابرسی باید برای کشف فساد به کار گرفته شوند و حرفه حسابرسی باید اقدامات پیشگیرانه موثر مانند گواهی های مبارزه با فساد را بپذیرد.