دسته بندی الگوی پوشش های معماری ایران

پوشش، قسمت بالایی حجم بناست که فضای واقع در زیر خود را می پوشاند. نظری اجمالی و نگرشی نیارشی، روشن می کند که پوشش بنا پیش اندیشیده ترین عامل موثر در شکل یابی بناست. در معماری ایران، پوشش از اولویت و اهمیت زیادی نسبت به دیگر اندام های معماری برخوردار است. در مقایسه با معماری نقاط مختلف جهان در اعصار مختلف، تنوع و غنای پوشش ها در معماری ایرانی خیره کننده است. چوب به عنوان عنصر اصلی پوشش تخت بدلیل نداشتن استحکام کافی در ایران و همچنین بدلیل هزینه بر بودن حمل آن از سرزمین های اطراف سبب شد تا با استفاده از مصالح سازگار با اقلیم منطقه، به نوآوری و ساخت پوشش های سغ و گنبدی در دهانه های بزرگ و زمینه چهارگوش دست پیدا کنند. گستردگی انواع پوشش های ایرانی ازلحاظ فرم و ارتباط مستقیم نحوه عملکرد نیروها با چگونگی فرم هندسی سبب می گردد، نیاز به نگرشی مستقل در تعریف انواع پوشش احساس گردد که تمامی موارد را ازنظر فرم هندسی در برگیرد. لذا در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی و تحلیل الگوی فرم هندسی پوشش های معماری ایرانی به دنبال ارایه ی دایره المعارفی جامع در راستای دسته بندی این الگوها ایجاد گردد. همچنین روش تحقیق بصورت توصیفی-تحلیلی بوده و با بررسی متون تاریخی موجود در زمینه پوشش های معماری ایرانی به عوامل و مولفه های موضوع تحقیق پرداخته شده است.