کاربرد سنجش از دور حرارتی و GISدر ارزیابی توزیع مکانی دمای سطح زمین در محیط های شهری(مورد مطالعه شهر تبریز)

با توسعه شهری نشینی و دخالت بی رویه انسان ها در محیط زیست، مقادیر زیادی از مساحت مناطق کشاورزی و جنگلی جای خود را به خانه ها، مناطق صنعتی و دیگر زیرساخت ها داده اند. یکی از آثار منفی صنعتی شدن، افزایش شدید دمای شهرها و ایجاد تفاوت دمایی بین نقاط شهری و مناطق اطراف شهرها گردیده است که این پدیده به عنوان جزیره حرارتی شناخته می شود. هدف اصلی این پژوهش برآورد دمای سطح زمین و بررسی آثار شهرنشینی بر روی حرارت سطح زمین در شهر تبریز می باشد ک برای این هدف، از داده های ماهواره ای و سنجش از راه دور به دلیل پوشش وسیعی که دارند؛ استفاده شده است. در این روش با استفاده از اطلاعات یک باند حرارتی(ماهواره لند ست ۸) دمای سطح زمین محاسبه گردیده است و پس از انطباق با نقشه ی کاربری اراضی، دمای کاربری های مختلف شهر تبریز برآورد شده است. نتایج پژوهش می دهد که بین تغییرات مکانی-زمانی شهرها(ازجمله تغییر کاربری ها و کاهش توده پوشش گیاهی) در شهر تبریز و افزایش دمای سطح زمین ارتباط مستقیمی وجود دارد و تصاویر ماهواره ای(سنجش از راه دور) ابزار بسیار مناسبی در جهت ارزیابی حرارت و دمای سطح زمین می باشند