طراحی و روان سنجی ابزار سنجش برنامه ی تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی

مقدمه: سنجش برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی در ایران نیازمند ابزاری است که بتواند به طور دقیق  موفقیت ها و چالش های این برنامه را اندازه گیری و تعیین نماید. این پژوهش به منظور طراحی و روان سنجی ابزار سنجش برنامه تحول و نوآوری در آموزش پزشکی انجام شد.  روش : این مطالعه ترکیبی در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ و طی دو مرحله طراحی و انجام گردید. در مرحله کیفی پژوهش، طراحی گویه ها و در مرحله کمی روان سنجی پرسشنامه صورت گرفت. ابزاراولیه با ۲۹۳ گویه  طراحی و پس از دو مرحله دلفی به  ۱۶۶گویه تقلیل یافت. روایی صوری و محتوایی کمی و کیفی بررسی و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تعیین گردید. نهایتا با تحلیل عامل تاییدی ابزار مذکور با استفاده از نرم افزار Smart pls۳ موردتایید قرار گرفت. یافته ها: پس از مراحل تعیین روایی و پایایی، پرسشنامه ای با ۱۲ بعد و۸۴ گویه طراحی شد. مقدار شاخص روایی محتوایی همه گویه ها بالای ۷/۰به دست آمد. در بررسی روایی سازه، مقدار بار عاملی تمام گویه ها، مقادیر مناسبی عمدتا بالاتر از ۷/۰،پایایی هر دو ملاک(آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی)تمام ابعاد بالای ۷/۰، میانگین واریانس استخراج شده((AVE را در همه ابعاد بیشتر از ۵/۰ نشان داد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه شاهد مناسبی در خصوص استحکام ساختار عاملی و پایایی ابزار سنجش برنامه تحول و نوآوری است. این نتایج می تواند در توسعه ابزار سنجش برنامه تحول و نوآوری در سایر دانشگاه های علوم پزشکی و موسسات آموزش عالی سلامت، مورد توجه و استفاده پژوهشگران قرار گیرد.