تاثیر آموزش گروهی مهارت های اجتماعی بر رفتار سکوت کلاسی، ترس از ارزیابی منفی و کمرویی در دانش آموزان دختر

مقدمه: کمرویی به عنوان یک پدیده­ی پیچیده مرکب از عوامل ذهنی، روانی و اجتماعی تعریف شده­است که با اضطراب در موقعیت­­های اجتماعی یا رفتارهای بین فردی ناشی از نگرانی درباره­ی ارزیابی از طرف دیگران مشخص می­شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر، اثربخشی  آموزش گروهی مهارت­های اجتماعی بر رفتار سکوت کلاسی، ترس از ارزیابی منفی و کمرویی در دانش­آموزان متوسطه دوم دختر شهر خرم آباد بود. روش: روش­ پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی از نوع پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه­ آماری  شامل کلیه دانش­آموزان متوسطه دوم مشغول به تحصیل در سال ۹۶-۱۳۹۵ در شهر خرم آباد می باشد. که تعداد ۴۰ نفر از دانش­آموزان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده­ها از طریق پرسشنامه رفتار سکوت­کلاسی بهنام­فر، ضامنی و عنایتی (۱۳۹۴)، پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لیری  (۱۹۸۳) و مقیاس رفتار کمرویی چیک و ملچیور (۱۹۹۰)  جمع­آوری شدند. جهت تحلیل داده­ها از شاخص­های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته­ها: نتایج  پژوهش نشان داد که آموزش گروهی مهارت­های اجتماعی بر کاهش رفتار سکوت کلاسی، ترس از ارزیابی منفی و کمرویی در دانش­آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم­آباد اثربخش بود (۸۲/۲۲=F ،۰۰۱/۰p<). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش می­توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت­های اجتماعی به دانش­آموزان منجر به افزایش مهارت­های اجتماعی در دانش­آموزان شد که برخوردارری از این مهارت­ها سبب کاهش رفتار سکوت کلاسی، ترس از ارزیابی منفی و کمرویی دانش­آموزان در موقعیت­های اجتماعی می­شود.