ارزیابی تراکم، زیست توده و تنوع زیستی علف های هرز در کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ (Lactuca sativa L. var. capitata) و گل عسلی (Lobularia maritima (L.) Desv.)

به منظور بررسی اثر الگوهای کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ و گل عسلی بر تراکم، زیست­توده و تنوع زیستی علف­های هرز، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی ۱۳۹۴- ۱۳۹۳ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل الگوهای کشت مخلوط ردیفی ۱ ردیف کاهو پیچ + ۱ ردیف گل عسلی (۱:۱)، ۲ ردیف کاهو پیچ + ۲ ردیف گل عسلی (۲:۲)، ۳ ردیف کاهو پیچ + ۳ ردیف گل عسلی (۳:۳) و کشت خالص دو گونه بود. نتایج نشان داد که اثر الگوهای کشت مخلوط ردیفی کاهو پیچ و گل عسلی بر تمامی صفات مورد مطالعه در هر دو مرحله نمونه برداری معنی­دار بود. بیشترین تراکم علف­های هرز در الگوی کاشت ۲:۲ به ترتیب با ۴/۲۸۲ و ۰۳/۱۲۲ بوته در مترمربع در هر دو مرحله نمونه برداری مشاهده شد. در مرحله اول و دوم نمونه­برداری، بیشترین زیست توده علف­های هرز به ترتیب در الگوی کاشت ۱:۱ و ۲:۲ با ۳۳/۵۸ و ۰۸/۶۲ گرم در مترمربع مشاهده شد. همچنین، بیشترین مقدار شاخص تنوع شانون- وینر، در الگوی کاشت ۲:۲ و ۱:۱ به ترتیب با ۵۳/۰ و ۳۷/۰ در مرحله اول و دوم نمونه برداری مشاهده شد. بیشترین مقدار شاخص تنوع سیمپسون، در الگوی کاشت ۲:۲ به ترتیب با ۶۶/۰ و ۴۶/۰ در هر دو مرحله نمونه برداری مشاهده شد و در نهایت، بیشترین مقدار شاخص غنای گونه­ای مارگالف، در الگوی کشت خالص کاهو پیچ و الگوی کشت مخلوط ردیفی ۱:۱ به ترتیب با ۴۸/۱ و ۶۳/۱ در مرحله اول و دوم نمونه برداری مشاهده شد. به­طور کلی، الگوهای کشت مخلوط ردیفی ۱ ردیف کاهو پیچ + ۱ ردیف گل عسلی (۱:۱) و ۲ ردیف کاهو پیچ + ۲ ردیف گل عسلی (۲:۲)، بیشترین میزان را از نظر اکثر شاخص­های تنوع، یکنواختی و غنای گونه­ای مورد بررسی در این تحقیق دارا بودند.