نیازهای اجتماعی مراقبان بیماران مبتلا به سرطان: نظریه رویه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 168

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HPSB-1-3_003

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1401

چکیده مقاله:

این پژوهش با هدف شناسایی و درک نیازهای اجتماعی مراقبان بیماران مبتلا به سرطان، درجهت فراهم سازی اطلاعات لازم جهت طراحی مداخلات آموزشی و روانشناختی مبتنی بر نیازهای این مراقبان انجام شده است. پژوهش به شیوه ای کیفی و با استفاده از رویکرد نظریه رویه در سال ۱۳۹۹ انجام شده است. مشارکت کنندگان را مراقبان بیماران مبتلا به سرطان در تهران تشکیل داده اند. اطلاعات از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۲۱ مراقب و با استفاده از نمونه گیری نظری و هدفمند تا رسیدن به اشباع اطلاعات گردآوری شد. براساس کدگذاری متون مصاحبه ها و مشاهدات صورت گرفته، نیازها و طبقه بندی آنها استخراج گردید. نیازهای حمایت اجتماعی کشف شده در سه مقوله ی عاطفی، ابزاری، و اطلاعاتی قابل دسته بندی شد. مقوله های فرعی استخراج شده از این نتایج عبارتند از: "نیاز به مراکز تخصصی و سازمان های حمایتی"، "نیاز به پشتیبانی شغلی"،"نیاز به ارتباط با جامعه" و "نیاز به اطلاعات پزشکی و سلامت روان". یافته ها نشان دادند، عواقب اجتماعی سرطان برای مراقب چشمگیر است. از بعد اجتماعی، جداشدن مراقب از جامعه جدی است و حتی بعد از اتمام دوره ی مراقبت، بازگشت مراقب به جامعه دچار مشکلاتی می شود. در این خصوص توانمندسازی مراقبان در مورد پیامدهای اجتماعی ای که ممکن است تجربه کنند و همچنین آموزش افراد جامعه و نزدیکان برای درک بیشتر شرایط مراقب مفید می باشد. داشتن اطلاعات پزشکی و سلامت روان در ایجاد احساس کنترل به مراقب کمک می کند. ایجاد آگاهی در بین متخصصان مراقبت های بهداشتی و همچنین پشتیبانی شغلی از دیگر عوامل مهم برای برطرف کردن نیاز اجتماعی مراقبان شناسایی گردید.

کلیدواژه ها:

بیماران مبتلا به سرطان ، حمایت اجتماعی ، مراقبان ، نظریه رویه ، نیاز

نویسندگان

محدثه فهیمی علی آباد

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

فریبا زرانی

عضو هیات علمی گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

ابراهیم علیزاده

عضو هیات علمی گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران،