نقش میانجی ناگویی هیجانی در ارتباط بین راهبردهای مقابله ای با سرمایه های روانشناختی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار:یک مدل معادلات ساختاری

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ناگویی هیجانی در ارتباط بین راهبردهای مقابله ای با سرمایه های روانشناختی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار بود.پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و بر اساس معادلات ساختاری بود.جامعه مورد مطالعه زنان سرپرست بهزیستی بود که در تیر-شهریور۱۳۹۸ به صورت طبقه بندی بعدی(سهمیه ای) از شمیرانات،شهریار و شرق تهران (از شهر تهران)نمونه گیری انجام شد.حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش،۳۰۰ نفر در نظر گرفته شد.ابزاراین تحقیق راهبردهای مقابله ای بلینگز و موس(CRI)؛سرمایه های روانشناختی لوتانز (PCQ )؛سرمایه های اجتماعی بولن( SC- IQ) و ناگویی هیجانی تورنتو( TAS )بود.داده ها از طریق نرم افزار SPSS و SMARTPLS-۳ به منظور برآورد پارامترهای مدل مورد بررسی قرار گرفت.. نتایج ،نشان داد مدل برازش مطلوب را داشت و اگرچه اثرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پیش بین ومیانجی برمتغیرملاک(راهبرد مقابله ای) معنادار بود ولی این ارتباط با همه مولفه های راهبردهای مقابله ای معنادار نبود.نتیجه گیری: رابطه مستقیم بین سرمایه های روانشناختی و اجتماعی ،ناگوی هیجانی با راهبردهای مقابله ای معنادار بودولی رابطه سرمایه های روانشناختی با راهبرد حل مسئله معنادار شناسایی نشد. بعلاوه اگرچه رابطه غیر مستقیم بین سرمایه های روانشناختی و اجتماعی با میانجیگری ناگویی هیجانی و راهبردهای مقابله ای معنادار بود ولی با مولفه های راهبردی هیجان مدار و جلب حمایت اجتماعی این ارتباط معنادار نشان داده نشد.واژگان کلیدی: مدل ساختاری، سرمایه های روانشناختی ، سرمایه های اجتماعی ، ناگویی هیجانی،زنان سرپرست