ارزیابی اثر خستگی ذهنی و آگاهی از موقعیت بر عملکرد شناختی خلبانان خطوط هوایی: نقش تعدیل کننده منابع استرس

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر خستگی ذهنی و آگاهی از موقعیت بر عملکرد شناختی خلبانان خطوط هوایی با توجه به نقش تعدیل کننده منابع استرس انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه خلبانان غیرنظامی مرد شاغل در شرکت های هواپیمایی ایران در سال ۱۳۹۸ بود. ۳۲۰ خلبان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه اصلی در تحلیل شرکت کردند. شرکت کنندگان به پرسشنامه سنجش چندبعدی خستگی ذهنی، مقیاس رتبه بندی آگاهی از موقعیت و پرسشنامه استرس شغلی پاسخ دادند و عملکرد شناختی آن ها بر اساس داده های محیط شبیه سازی ارزیابی شد. داده ها با استفاده ار روش همبستگی پیرسون، آزمون بوت استرپ و نمودار اثرات تعاملی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استرس می تواند اثر خستگی ذهنی بر عملکرد تصمیم گیری خلبان و اثر آگاهی از موقعیت بر عملکرد توجه اجرایی را تعدیل کند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که خستگی ذهنی، آگاهی از موقعیت و منابع استرس می توانند در تعامل با هم عملکرد شناختی خلبانان خطوط هوایی ایران را پیش بینی کنند.