پست مدرن و تعلیم و تربیت: درآمدی تحلیلی بر جایگاه تعلیم و تربیت در دوران پست مدرنیسم

هدف از پژوهش حاضر بررسی پست مدرن و تعلیم و تربیت: درآمدی تحلیلی بر جایگاه تعلیم و تربیت در دوران پست مدرنیسم میباشد. روش پژوهش حاضر، به روش توصیفی و تحلیل مفهوم انجام می شود که ابتدا با تبیین مفاهیم پست مدرنیسم و سپس با تحلیل مفاهیم آن به اخذ دلالت های تربیتی پست مدرن پرداخته می شود. از آنجا که در تحقیق حاضر، نوع داده ها غیر آماری است، لذا روش گردآوری داده هایش کتابخانه ای میباشد. نتایج پژوهش حاضر گویای این مورد است که برنامه درسی پستمدرن بر مباحثی تاکید دارد که موجب افزایش آگاهی فرهنگی، تاریخی، سیاسی، بوم شناختی، زیبایی شناختی و الهیاتی می شود. همچنین تعامل در مدرسه پست مدرن، بسته و محدود به نظام های فکری و ارزشی که هر کس با خود به مدرسه می آورد نیست بلکه در این نوع مدرسه نامتجانسی و اختلاف عقیده خواه در قالب نظر باشد یا عمل ستودنی است، این امر مانع هماهنگی و مشارکت نمی شود. گفتمان محور شناخت و حتی وسیله ای برای تولید دانش است. همچنین پست مدرن ها موضوعات درسی و مواد نوشتاری را منبعی برای نمایش ایده ها، اطلاعات و نیز جایی برای نقد و ساخت شکنی می دانند. از نظر پست مدرنها معلم اندیشمندی رهایی بخش و روشنفکری تحول آفرین به شمار می آید که مشخصه هایش شجاعت اخلاقی و نقادی است. علاوه بر آن یکی از روشهای تدریس مورد نظر پست مدرن ها که گاه آنرا جایگزین روش علمی میدانند، روش ساخت شکنی است و در نهایت در بحث از دانش آموز پست مدرن، از دیدگاه پست مدرنیسم، یک کلاس درس دانش آموز محور کلاسی است که در آن فرصت هایی برای تعاملات اجتماعی، تحقیقات و مطالعات مستقل، بروز خلاقیت ها و امکان تجربه با سبک های مختلف یادگیری فراهم شود.