تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اضطراب اجتماعی، امید به زندگی در زنان و مردان مبتلا به بیماری کرونا در شهر بهبهان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اضطراب اجتماعی، امید به زندگی در زنان و مردان مبتلا به بیماری کرونا در شهر بهبهان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زنان و مردان مبتلا به بیماری کرونا مراجعه کننده به مراکز بهداشت و بیمارستانهای شهرستان بهبهان بودند که تا بهمن ماه سال ۱۳۹۹ تعداد آنها ۳۸۰ نفر بود. پس از کسب مجوزهای لازم علمی و اجرایی جهت اجرای این مطالعه، ۴۰ نفر به روش نمونهگیری چندمرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (آزمایشی و گواه) گمارده شد. پژوهش حاضر یک پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه همراه با پیگیری انجام شد. داده های مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق از طریق پرسشنامه انجام گرفت. بدین منظور از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی کانور شامل ۱۷ گویه و مقیاس امید به زندگی اشنایدر((۱۹۹۱ دارای۱۲ گویه استفاده گردید. نتایج تحلیلهای کواریانس چند متغیری و یکراهه نشان داد که بین نمره های پس آزمون اضطراب اجتماعی در گروه های آزمایشی و گواه تفاوت معنی داری وجود دارد(F = ۴/۴۸ و .(p = ۰/۰۴۱ میانگین اضطراب اجتماعی گروه آزمایشی در پس آزمون بیشتر از گروه گواه بود. در نتیجه تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اضطراب اجتماعی در زنان و مردان مبتلا به بیماری کرونا در شهر بهبهان مورد تائید قرار گرفت. علاوه بر آن نتایج تحلیلهای کواریانس چند متغیری و یک راهه نشان داد که بین نمره های پس آزمون امید به زندگی در گروه های آزمایشی و گواه تفاوت معنیداری وجود دارد(F =۴۷/۳۱۰ و .(p = ۰/۰۱۴ میانگین امید به زندگی گروه آزمایشی در پس آزمون بیشتر از گروه گواه بود. در نتیجه تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر امید به زندگی در زنان و مردان مبتلا به بیماری کرونا در شهر بهبهان مورد تائید قرار گرفت.