بررسی نقش و کارکرد نهاد خانواده در تحقق امنیت اجتماعی در شهر تهران

امنیت از نیازها و انگیزه های اساسی انسان به شمار می رود به طوری که با زوال آن آرامش خاطر انسان از بین می رود و اضطراب و ناآرامی جای آن را می گیرد. پیچیدگی فرایند تامین امنیت و ساز وکار مربوط به آن، به ویژه در حوزه امنیت اجتماعی به معمایی تبدیل شده است، به خصوص که تعابیر و مصداق های بحث امنیت فوق العاده سیال و گوناگون میباشند. بررسی نقش کارکرد خانواده در تامین امنیت اجتماعی و ارزیابی ارتباط این نهاد با سایر نهادهای اجتماعی، با توجه به اهمیت و کارکردهای مختلف آن است . پدیده های اجتماعی به لحاظ ماهیت سیال خود همواره در معرض تاثیر و تاثر متغیرهای گوناگون در عرصه اجتماع هستند و بدون شک در رفتار افراد، گروه ها، ساخت و جهت دهی به یکدیگر، نقش غیر قابل انکار دارند. در میان نهاد های اجتماعی در ایران، نهاد خانواده عموما از کانون گرمی بهره می برد و دارای کارکردهای متنوعی در شئون مختلف اجتماعی از جمله امنیت است. در این مقاله سعی شده است پس از طرح تلقی های مختلف از امنیت اجتماعی و ارائه تعریف مشخص از آن، در چارچوب نظریه کارکردگرایی به تحلیل و تبیین ابعاد کارکردی نهاد خانواده و امنیت اجتماعی پرداخته شود. مقاله حاضر به روش پیمایشی بوده و از طریق نمونه گیری خوشه ای، پرسشنامه ها در دو منطقه های انتخابی یک و سه شهر تهران ، در حجم نمونه ۳۸۲ خانواده توزیع گردید. داده های حاصله از پرسشنامه با روش های آزمون خی دو (X۲)، آزمون t و آزمون f در نرم افزار spss تحلیل گردید. نتایج حاکی از آن بود که پایگاه اجتماعی- اقتصادی((%۳۱، کنترل رفتار فرزندان((%۵۱ و پایبندی خانواده به امور مذهبی (%۷) از سوی نمونه آماری به عنوان کارکردهای خانواده در تحقق امنیت اجتماعی شناخته شدند . نتایج این پژوهش حاکی از آن است که به طور کلی پایگاه اجتماعی - اقتصادی در خانواده و کنترل رفتار فرزندان بیشترین نقش را در امنیت اجتماعی داشته و پایبندی به امور مذهبی عاملی موثر در تحقق امنیت اجتماعی شناخته نشد.