معراج النبی (ص) از منظر مفسران فریقین

خداوند متعال جهت راهنمایی بشریت انبیاء را فرستاد تا این که بشریت خدا را بشناسد و راه و رسم سعادتمندی را بیاموزد. از آغاز خلقت انسان انبیا و رسولانی را با برنامه و دستورهایی به نام دین به سوی انسان ها ارسال کرده تا آنان با پیروی از این فرستادگان الهی و عمل به احکام کتاب آسمانی آن ها بتوانند در راه رشد و تکامل معنوی گام بردارند. آخرین قافله سالار این کاروان هدایت، پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد (ص) هست که دارای معجزات زیادی بود؛ از جمله این حوادث شگرف و شگفت انگیز دوران رسالت پیامبر (ص) سیر و سفر آسمانی آن حضرت به ملکوت و مشاهده آثار عظمت الهی است که بنام معراج در تاریخ و فرهنگ دینی ثبت شده است. این پژوهش با مراجعه به منابع مکتوب و با تکیه بر روش تحلیلی توصیفی، کوشیده است تا رخداد مورد نظر را به بررسی بگیرد و به این پرسش اساسی پاسخ دهد که کیفیت و چگونگی معراج از دیدگاه مفسران فریقین چگونه بررسی گردیده است؟ یافته های تحقیق نشان می دهد که همه فرق اسلامی در اصل و حقیقت معراج عقیده دارند ولی در کیفیت آن در بین علما اختلاف است؛ عده ای آن را صرفا روحانی می دانند و در مقابل گروه دیگری آن را روحانی و جسمانی دانسته اند. اکثر و جمهور علمای شیعه و سنی اعتقاد دارند که معراج پیامبر (ص) با همین بدن جسمانی صورت گرفته است؛ اما شماری اندکی عقیده دارند که معراج به صورت روحانی صورت بوده است.