اثر ردیف کارها با آرایش کاشت مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد بادام زمینی در مغان

با توجه به توسعه کشت بادام زمینی در سال های اخیر در منطقه مغان، که هم اکنون سطح زیر کاشت سالانه آن بیش از ۶۰۰۰ هکتار است. پژوهشی به منظور بررسی آرایش های کشت مختلف با استفاده ازچند مدل ردیف کار پنوماتیک انجام گردید. این آزمایش در سال ۱۳۹۹، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل a۱ و a۲ - کاشت یک ردیفه با فاصله بین پشته ۷۵ سانتی متر و بین بوته به ترتیب ۱۲و ۱۷ سانتی متر، a۳ و a۴ - کاشت دو ردیف روی پشته با فاصله بین پشته ۷۵ سانتی متر و بین بوته به ترتیب ۲۲ و ۲۸ سانتی متر و a۵ و a۶ - کاشت یک ردیفه با فاصله بین پشته ۵۰ سانتی متر و بین بوته به ترتیب ۲۵ و۳۰ سانتی متر بود. شاخص های مورد بررسی عبارت بودند از درصد شکستگی بذر، یکنواختی توزیع افقی و عمودی بذر، درصد سبز شدن بذرها، ظرفیت موثر مزرعه ای، عملکرد و اجزای عملکرد. نتایج نشان داد تفاوت بین تیمارها از نظر ضریب یکنواختی توزیع افقی بذر، ظرفیت مزرعه ای، درصد جوانه زنی بذر، قطر غلاف و طول غلاف در سطح ۱ درصد و از نظر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد غلاف و دانه در سطح ۵ درصد معنی دار بود. اثر تیمارها بر وزن صددانه و صدمات مکانیکی وارده به بذر معنی دار نبود. بیشترین مقدار یکنواختی توزیع افقی و سبز شدن بذرها به ترتیب به میزان۲۵/۷۹ و ۲/۹۵ درصد و بیشترین عملکرد به میزان ۳۰/۴۹۹۵ کیلوگرم در هکتار از تیمار کاشت دو ردیف با فاصله بین بوته ۲۸ سانتی متر بدست آمد.