پایش مزارع دارای بقایای سوخته با استفاده از تصاویر ماهواره ای
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERAMS-19-70_009
تاریخ نمایه سازی: 3 دی 1401
چکیده مقاله:
مدیریت بقایای گیاهی در سطح مزارع اهمیت بالایی دارد. حفظ و مدیریت صحیح بقایای گیاهی موجب اصلاح ساختمان خاک، حفظ رطوبت، و کاهش فرسایش خاک می شود در حالی که سوزاندن بقایای گیاهی به از دست رفتن مواد آلی، افزایش فرسایش، و تبخیر رطوبت می انجامد. وضع قوانین تشویقی برای اجرای کشاورزی حفاظتی و قوانین تنبیهی برای سوزاندن بقایای گیاهی در کشور، راهکاری است که سازمان های اجرایی آن را آغاز کرده اند اما بهعلت مشکل شناسایی مزارعی که در آنها بقایای گیاهی سوزانده می شود، این راهکار متوقف گردید. این تحقیق به منظور یافتن روشی دقیق، سریع، و ارزان برای پایش مزارعی است که در آنها بقایای گیاهی آتش زده می شود تا بتوان به سادگی مزارع را شناسایی و قوانین تنبیهی یا سیاست های پیشگیرانه را اعمال کرد. در این پژوهش با استفاده از سه روش طبقه بندی نظارت شده، طبقه بندی نظارت نشده، و تشخیص تغییرات، توانایی تصویرهای سنجنده لندست ۸ برای تعیین محل و مساحت مزارعی که بقایای گیاهی در آنها آتش زده شدهاند، ارزیابی شده است. برای اجرای این پژوهش و ارزیابی نتایج بهدست آمده، ۱۲۰ مزرعه در نظر گرفته شد. نتایج بهدست آمده از تعیین محل و تخمین مساحت مزارع آزمایشی در تصویرهای ماهواره ای با داده های میدانی مقایسه شد. بهعلت تغییرات پی درپی شرایط سطحی مزارع آزمایشی، در فاصله زمانی بین دو تصویربرداری سنجنده لندست، روش تشخیص تغییرات نتوانست مزارعی که بقایای گیاهی در آنها آتش زده می شود را به دقت پایش کند. شناسایی و تخمین مساحت مزارع سوخته با روش طبقه بندی نظارت شده دقت بالایی دارد (صحت کلی طبقه بندی ۶/۹۶ درصد، ضریب کاپا ۹۳/۰ و ضریب تبیین ۹۲/۰). بنابراین، بر اساس نتایج پژوهش، روش طبقه بندی نظارت شده برای پایش مزارع سوخته و تعیین مساحت آنها پیشنهاد و فناوری آن ارائه شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی رستمی
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران.
هوشنگ افضلی گروه
پژوهشگر، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :