ساخت و ارزیابی نشاکار نیمه خودکار برای کشت متراکم نشای ریشه لخت پیاز

در ایران نشاکاری پیاز در حال حاضر به­صورت دستی و با نیروی ۱۱۰–۱۰۰ نفر- روز در هکتار با استفاده از نشاهای ریشه لخت و با تراکم بسیار زیاد (۸۰۰-۷۰۰ هزار بوته در هکتار) در شرایط سخت انجام می گیرد.  در این تحقیق، یک ماشین نشاکار نیمه­خودکار طراحی، ساخته و ارزیابی شد که قابلیت تامین تراکم مورد نظر کشاورزان مناطق مرکزی ایران را دارد.  واحد کارنده این ماشین یک موزع چرخان استوانه ای دارد که نشاگذاری در سلول های آن دستی (با نیروی کارگر) است.  این استوانه دوار در بالای لوله سقوط و در صفحه افقی حرکت دورانی دارد و این حرکت را ماشین کشنده تامین می کند.  با چرخش استوانه دوار نشاها، به­طور مجزا و منظم از آن خارج و در فاصله های زمانی مشخص وارد لوله سقوط می شوند.  در ادامه، نشاها بر اثر نیروی وزن حرکت می کنند و پس از خروج از لوله سقوط به درون شیاری رها می شوند که شیاربازکن ایجاد کرده است.  خاکدهی و استقرار نشاها را چرخ های فشار انتهایی بلافاصله انجام می دهند.  در فرآیند طراحی واحد کارنده، انحنای مناسب لوله سقوط و زاویه قرارگیری چرخ های فشار به­گونه ای انتخاب شد که ضمن کوچک نگه­داشتن عرض واحد کارنده، استقرار نشاهای ریشه لخت نیز در حد مطلوبی تامین شود.  از ترکیب ۹ واحد کارنده (۴ واحد در جلو و ۵ واحد در عقب) که روی دو دیرک­افزار متصل به یکدیگر سوار می گردند، یک ماشین سوار شونده تراکتوری تشکیل گردید.  نتایج ارزیابی شاخص­های عملکردی ماشین نشاکار در یک مزرعه ۱۰۰۰ متر مربعی نشان داد که در این ماشین، امکان نزدیک کردن واحدهای کارنده تا حد ۱۷ سانتی­متر بدون بر هم زدن استقرار نشاهای واحدهای جلوی وجود دارد و واحدهای کارنده روی هر شاسی می­توانند با فاصله ۳۴ سانتی­متر از یکدیگر قرار گیرند که فضای لازم را برای نشستن کارگران در کنار یکدیگر تامین می کند.  با این آرایش می­توان استقرار اولیه بیش از ۹۰ درصد نشاها را تضمین کرد.  ظرفیت مزرعه ای این ماشین با احتساب سرعت ۲۷/۰ کیلومتر بر ساعت و راندمان ۹۰ درصد در ۸ ساعت کار روزانه تقریبا ۳۰۰۰ متر مربع است که در آن ۹ کارگر نشاگذار و ۲ کارگر پشتیبانی (برای نشارسانی و ترمیم نشا های رها شده) شرکت دارند.  نتایج تحقیق نشان می­دهد که با مجموع ۱۱ کارگر- روز می­توان حدود ۳۰۰۰ متر مربع را با ماشین، نشاکاری کرد که در مقایسه با روش نشاکاری با دست در نیروی کارگری مورد نیاز نزدیک به ۶۳ درصد صرفه­جویی می شود.