راهبردهای بهبود و توسعه مکانیزاسیون کشاورزی در مزارع زعفران با استفاده از رویکرد تحلیل عوامل استراتژیک (SWOT)

زعفران در ایران که عمدتا در استان های خراسان رضوی و جنوبی تولید می شود، یکی از محصولات راهبردی بخش کشاورزی در این کشور است که با توجه به تقاضای  بازارهای جهانی برای این محصول، رشد و توسعه آن می تواند زمینه های درآمد زایی و اشتغال زایی بیشتری را نسبت به قبل فراهم آورد.  پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که چگونه می توان با بهبود روش های مکانیزاسیون در مراحل مختلف تولید این محصول، باعث افزایش تولید آن شد.  این پژوهش کاربردی-توسعه ای و روش بررسی آن توصیفی-تحلیلی است.  با بهره گیری از مدل SWOT که از مهم ترین مدل های برنامه ریزی راهبردی محسوب می شود، نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای روش های مکانیزاسیون در فرآیند تولید زعفران در منطقه، بررسی و شناسایی و مناسب ترین راهبردها برای توسعه مکانیزاسیون آن ارائه شد.  بر اساس نتایج تحقیق، در ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (ضعف و قوت) جمع نمره های نهایی ۷۳/۲ شده است که نشان می دهد نقاط قوت از نقاط ضعف بیشتر است.  همچنین، ماتریس عوامل خارجی (تهدید و فرصت) نیز با مجموع امتیاز ۶۷/۲ نشان دهنده آن است که در وضعیت موجود می توان با تقویت فرصت ها در مقابل تهدید ها واکنش راهبردی مناسب را نشان داد.  بنابراین، راهبرد تهاجمی (SO) بهترین راهبرد جهت حرکت به سمت بهبود و توسعه مکانیزاسیون در مزارع زعفران در استان خراسان است.  با استفاده از ماتریس برنامه­ریزی استراتژیک کمی (QSPM) استراتژی های برتر در راهبرد تهاجمی تعیین گردید.