بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری والگوهای سرشت و منش با میانجیسبکهای دلبستگی در بین دانش آموزان متوسطه شهر زنجان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری و الگوهای سرشت و منش )مدل عصبی- زیستی کلونینجر( بامیانجی سبک های دلبستگی بود. نمونه ای شامل ۳۱۷ نفر دانش آموز ) ۱۶۶ دختر و ۱۵۱ پسر(، از مدارس مقطع متوسطهنواحی پنجگانه شهر زنجان به پرسشنامه های، الگوهای سرشت و منش کلونینجر، سبک های فرزند پروری بامریند و سبک هایدلبستگی کولینز و رید پاسخ دادند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری، آزادگذاری و استبدادی به ترتیب با بعد نوجویی و پاداش وابستگی رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. و بین شیوه اقتدار منطقی بابعد خود- راهبری رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. اما بین شیوه آزادگذاری با بعد همکاری رابطه معکوس و معنی دار وجوددارد. همچنین نتایج نشان داد که بین سبک های دلبستگی، سبک ایمن با نوجویی و سبک اجتنابی با آسیب پرهیزی رابطهمستقیم معنی دار وجود دارد و اما بین سبک های ایمن و اجتنابی با خود راهبری رابطه معکوس معنی دار وجود دارد. در نهایتنتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هر چند کل مدل از برازش نسبی برخودار بود و ضرایب همبستگی از شیوه های فرزندپروری به سوی دلبستگی معنی دار بود، در کل سبکهای دلبستگی قادر به میانجی گری رابطه علی بین شیوه های فرزند پروریو سرشت و منش نبود. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که سبک های دلبستگی بین شیوه های فرزندپروری و ابعاد سرشت و منش دارای نقش واسطه ای نمی باشد