امکان سنجی و برنامه ریزی گردشگری سلامت در توسعه ساختارهای اقتصادی و معیشتی ساکنان مناطق مرزی

امروزه گردشگری بعنوان صنعت پیشتاز و پرپازده، متاثر از عوامل مختلف و در هم تنیده سیاسی، فرهنگی ، اقتصادی و همچنین ویژگی های جغرافیای بوده و سهم قابل توجهی در بازارهای اقتصاد جهانی و ایجاد فضای رقابتی ایفا می نماید. شهرستان گنبدکاووس با وجود دارا بودن امکانات تخصصی درمانی مناسب ، وجود پزشکان متخصص مجرب و حاذق، نیروهای انسانی توانمند و مجاورت با کشور ترکمنستان و اشتراکات قومی و فرهنگی فروان با این کشور و نیز حضور اقلیت های قزاق در این شهر می تواند بعنوان قطب پذیرش گردشگران سلامت در شمال شرق کشور مطرح گردد. در این شهر بیمارستان های خصوصی با امکانات و تجهیزات بسیار مناسب در حال حاضر پذیرای گردشگران سلامت فرا مرزی می باشند؛ با این وجود انتظار می رود کنشگران و بازیگران اصلی در این عرصه نقشی پر رنگ تر ایفا نموده و با مدیریت و برنامه ریزی هدفمند و نیز بهره گیری از یک بازاریابی رابطه مند و کارا از این صنعت پر بازده و اشتغال زا از مبدا ورود تا زمان خروج گردشگر سود اقتصادی و فرهنگی لازم را به منطقه عرضه نمایند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی و برنامه ریزی گردشگری سلامت در توسعه ساختارهای اقتصادی و معیشتی ساکنان مناطق مرزی ( با مطالعه ی موردی شهرستان گنبدکاووس) با روش گراند تئوری ( نظریه بنیانی) و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه های باز و تحلیل های ذهنی انجام گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که شهرستان گنبد کاووس با وجود دارا بودن جاذبه های مختلف توریستی با توسعه گردشگری سلامت می تواند خود را به عنوان مادر شهر مهم منطقه ای برای بیماران فرا استانی مطرح سازد با این وجود از کمبودهای فراوان در این شهرستان نبایستی بصورت سطحی گذر نمود و این شهرستان در بسیاری از زیر ساخت های گردشگری و مدیریتی در بخش گردشگری سلامت دچار کمبود می باشد.