تاثیر کم آبیاری، کود نیتروژن و روش کاشت بر اجزای عملکرد گیاه نیشکر

با توجه به شرایط اقلیمی ایران و افزایش کم آبی به منظور بررسی تاثیر تیمارهای کم آبیاری و روش کاشت بر عملکرد نیشکر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۶ تیمار در ۳ تکرار در مزرعه کشت و صنعت حکیم فارابی اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل سه دور آبیاری (آبیاری ۶ روزه، آبیاری ۹ و ۱۲ روزه) و دو روش کاشت (روی پشته یا هیلینگ آپ شده و داخل جوی) بودند. برهم کنش سطوح آبیاری در نوع کشت نشان داد که بالاترین مقدار کلروفیل برگ (۴۶/۸۱) در دور آبیاری ۹ روزه و کشت روی پشته به دست آمد. ارتفاع ساقه در تیمارهای آبیاری به ترتیب شامل دور آبیاری ۶ روزه (۲۰۸/۳۹ سانتی متر)، دور آبیاری ۹ روزه (۲۰۳/۳۶ سانتی متر) و دور آبیاری ۱۲ روزه (۱۲۰/۳۵ سانتی متر) بودند که نشان دهنده اختلاف ناچیز کم آبیاری با آبیاری کامل بود. بررسی تاثیر سطوح کود نیتروژن، بالاترین درصد نیتروژن برگ (۱/۷۵) و میزان کلروفیل برگ (۴۴/۱۶) در سطح کودی ۴۰۰ کیلوگرم اوره در هکتار را نشان داد. در حالی که بیشترین ارتفاع گیاه (۱۸۳/۶۱ سانتی متر) در سطح کودی ۳۰۰ کیلوگرم اوره بدست آمد. نتایج تحقیق نشان می دهد که در شرایط اقلیمی خوزستان و کاهش مقدار آب قابل دسترس، آبیاری ۹ روزه می تواند از عملکرد قابل قبولی برخوردار باشد. همچنین سطح کود نیتروژن ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار می تواند از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی نقش موثری داشته باشد.