بررسی تاثیر ماساژ واژن و پرینه با روغن مرغابی بر طول مرحله دوم زایمان، فراوانی اپی زیاتومی و پارگی پرینه در زنان نخست زا: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,354
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-10_007
تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: اتخاذ یک روش بی خطر جهت تسریع زایمان می تواند مرگ و میر و عوارض مادری و جنینی را کاهش دهد. زایمان طول کشیده، پارگی پرینه و اپی زیاتومی می توانند با عوارض کوتاه مدت و بلندمدت مادری و جنینی همراه شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ماساژ واژن و پرینه با روغن مرغابی بر طول مرحله دوم زایمان، فراوانی اپیزیاتومی و پارگی پرینه در زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این کارآزمایی بالینی تصادفی در سال ۱۳۹۹ بر روی ۱۲۹ نفر از زنان نخست زا با حاملگی تک قلو، سن بارداری ۴۲-۳۷ هفته و پرزانتاسیون سفالیک انجام شد. زنان به سه گروه ۴۳ نفره شامل گروه روغن مرغابی، گروه ژل لوبریکانت و گروه کنترل تقسیم شدند. در طی مرحله دوم زایمان، ماساژ آرام و آهسته با دو انگشت سبابه و میانی که آغشته به روغن مرغابی (برای گروه روغن مرغابی) یا ژل لوبریکانت (برای گروه ژل) بود، انجام شد. برای گروه کنترل ماساژ بدون لغزان کننده انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۳) و آزمون های کروسکال والیس، مقایسات زوجی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین طول مرحله دوم زایمان در گروه روغن مرغابی (۴۷/۲۱±۷۷/۳۵) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل (۵۴/۱۷±۶۵/۴۹) و گروه ژل (۳۵/۲۱±۱۹/۴۴) بود (۰۱/۰=p). از نظر پارگی های پرینه و فراوانی اپی زیاتومی، اختلاف معناداری میان گروههای مورد مطالعه مشاهده نشد (۰۵/۰روغن مرغابی در مرحله دوم زایمان طول مرحله دوم زایمان را کوتاه تر کرد، اما بر اپی زیاتومی و پارگی پرینه تاثیری نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منا مطوری عبدالهی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مژگان جوادنوری
دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات ارتقای سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
سعید قنبری
استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
فرشته گل فخرآبادی
استادیار گروه فارماکوگنوزی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
فاطمه امینی
استادیار گروه طب و داروسازی ایرانی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :