میانجی ها و ناممکن های دلوزی سوژه، معماری، و فضا از ساختارمندی تا ساختارشکنی آیزنمن
محل انتشار: مجله صفه، دوره: 32، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 197
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOFEH-32-4_002
تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1401
چکیده مقاله:
ناممکن ها نیروهایی بالقوه هستند که می روند تا بالفعل شوند و در آستانه ایجاد و صیرورتند. میانجی ها نیز نقش میانجیگری و میانه ای بین بالقوه و بالفعل بودن هر امری دارند و ایجادکننده آفرینش هستند. این آفرینش به خوبی در آثار معماری مشهود است. نوشتار حاضر برای فهم بهتر این مفاهیم، بر ساختار معماری آیزنمن متمرکز است و برای پاسخ گویی به مسئله مورد نظر، رویکرد تبیین با نگرش فلسفی ژیل دلوز هم راستا و در تعامل بیان می شود؛ چراکه آثار آیزنمن یک فرایند معماری فلسفی با یکی از محورهای پست مدرنیسم دلوزی، همچون میانجی ها و ناممکنهاست که تاثیر اساسی بر زندگی معاصر دارد. هدف پژوهش یافتن ویژگیهای مشترک میانجی ها و ناممکنها در اندیشه دلوز و معماری آیزنمن است و با این فصل مشترک معماری وی بیان و تحلیل می شود. برای این منظور، با شیوه توصیفی تحلیلی پس از بررسی سیاق فکری و عملی آیزنمن، با بررسی سه اثر از او به تشریح و تحلیل چگونه بودن و چرایی ناممکنها پرداخته می شود. همچنین گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع مکتوب و دیجیتال صورت می گیرد. نتایج نشان می دهد معماری آیزنمن نمایش میانجی هایی است که دست به خلق و آفرینش می زنند و ناممکنها از دل آثارشان هویدا می شوند، متناسب با اندیشه معاصر توانسته اند خود را با نیاز و محیط پیرامون تطبیق دهند و در یک صیرورت، بیرون از ذهنیت جای گیرند. همچنین میانجی ها بنا به حرکت و جنبش دائمی شان، تجسم هستی شناسی ناممکنها را، که زیربنای این همانی و هویاتی درونی هستند، شروع می کنند و پایان می بخشند. در این میان انسان سوژه شناسایی نیست که در جایگاهی بالاتر از سایرین دست به شناسایی زند؛ بلکه با آنها مواجه می شود و در هر رویارویی قابلیت های جدیدی می یابد و ظرفیت های تازه ای می آفریند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهتاب سلیمانی الموتی
دانشجوی دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان
حسین اردلانی
استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :