واکاوی مفهوم آزادی در نقاشی های ایران درودی، با تکیه بر آرای فردریش نیچه

اغلب پژوهش های انجام شده در خصوص ایران درودی بیشتر به معرفی، این هنرمند و آثارش پرداخته اند، اما پژوهشی که به شکل علمی و تخصصی به معنا و مفهوم آثار درودی پرداخته باشد یا موضوعی را در این آثار مورد بررسی قرار داده باشد، معدود هستند. آزادی در نزد نیچه جایگاهی بسیار والا دارد. از نظر او، آزادی از یک سو یگانه حق ذاتی انسان است که نه دادنی است و نه گرفتنی؛ بلکه از لحظه تولد، با اوست، و همه حقوق اساسی دیگر انسان در این معنا ریشه در آزادی او دارد. این ندای آزادی نیچه ای عنصر اصلی در آثار نقاشی ایران درودی می باشد. از این رو گاه فرایند آزادی را می توان در سکوت رنگارنگ بوم نقاشی شنید و نیاز نیست گوش ها به فریاد آزادی انسان ها عادت کنند بلکه باید در مسیر آزادی گام برداشت و آن را باور کرد. در پژوهش حاضر به بررسی مفهوم آزادی در نقاشی های ایران درودی با تکیه بر آرای نیچه تاکید شده، که در این راستا نخست به بررسی ارزش گذاری از دیدگاه نیچه و پس از آن به تحلیل موضوع آزادی و جایگاه آن در وجود انسان پرداخته شده، و سپس آرای نیچه در باب آزادی مطرح شده است. و در ادامه مکتب اگزیستانسیالیسم به خاطر اصالت وجودی انسان و ارتباط آن با اراده و در نهایت آزادی، بررسی شده است. و همچنین به معرفی کلی ایران درودی و دیدگاه نقاشانه او پرداخته و نهایتا چند اثر از ایران درودی مورد تحلیل قرار گرفته اند. پژوهش حاضر از منظر آرای نیچه در پی تفسیری بر «چگونگی» کاربست فرم ها و موضوع های ناظر بر مفهوم «آزادی» در آثار ایران درودی می باشد. این پژوهش بر مبنای ماهیت توصیفی-تحلیلی و به روش «کتابخانه ای» انجام گرفته است. روش تجزیه و تحلیل یافته ها نیز کیفی است.