برنامه ریزی آموزشی و توسعه پایدار

درجهان رقابتی امروز، بیتردید یکی از ابزارهای مهم در ایجاد، تحول و بقای یک نظام و رسیدن به اهداف و رسالتهای موردنظر، برنامه ها و رویکردهای نوین آموزش است. موضوع آموزش و نقش آن در توسعه اقتصادی از دیر باز مورد بحث و گفتو گوی فراوان بوده است . از سویی، توسعه یک جریان چند بعدی است که شامل تجدید سازمان و نوسازی تمام سیستمهای اقتصادی و اجتماعی میگردد . این نوسازی علاوه بر بهبود درآمدها و تولید ، دربرگیرنده تغییرات بنیادی در ساختارهای سازمانی ، اجتماعی و اداری نیز میگردد .در بررسی حاضر تلاش میشود ، نقش میزان آموزش و رابطه آن با توسعه و تاثیر منابع انسانی برآهنگ توسعه مورد بررسی قرارگیرد و با بررسی و تحقیق پیرامون روشهای کلی برنامهریزی آموزشی، بهترین و موثرترین روش تعیین گردد .