ارزیابی نظرات دانشجویان داروسازی پیرامون درس کارورزی داروخانه: رویکردی جهت ارتقای برنامه آموزشی

مقدمه: دوره کارورزی داروخانه نقش اساسی در کسب دانش و مهارت مورد نیاز برای فعالیت در داروخانه های شهری، به عنوان مهم ترین عرصه ی کار فارغ التحصیلان رشته داروسازی در ایران، را دارد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی و ارزیابی نظرات دانشجویان داروسازی پیرامون جنبه های مختلف برنامه کارورزی داروخانه طراحی گردید. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۹۰ دانشجوی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ انجام گرفت . دانشجویان به صورت سرشماری به گونه ای انتخاب شدند که حداکثر ۱ سال از گذراندن درس کارورزی داروخانه آنها گذشته باشد و در اولین بار اخذ این واحد موفق به گذراندن آن شده باشند. هم چنین در صورت عدم تکمیل پرسشنامه، دانشجویان از مطالعه خارج شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از پرسشنامه مطالعه کاریدو (Carrido) بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل آماری اطلاعات با آزمون های t مستقل، t تک نمونه ای، کای اسکوئر، ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام شد. نتایج: دانشجویان سطح بالای رضایت مندی (۵/۹۰ %) را در طی دوره کارورزی داروخانه تجربه نمودند. اگرچه میزان مشارکت در فعالیت هایی از جمله تهیه داروهای ساختنی، محاسبه قیمت و پیچیدن موقتی نسخه ها، تهیه لیست موجودی داروها و ثبت ورودی ها در دفاتر ثبت نسخه ها به طور معناداری کم تر از حد متوسط بود (۰۰۱/۰ p>). هم چنین آزمون t مستقل نشان داد که میانگین نمرات دانش (۰۰۲/۰=p)، مهارت (۰۲/۰=p) و رضایت از کارورزی (۰۰۱/۰ p=) در دانشجویان آقا به طور معناداری بیش تر از دانشجویان خانم بود. نتیجه گیری: اگرچه برنامه کارورزی فعلی به طورکلی از نظر دانشجویان داروسازی مفید و موثر بوده است، اما توجه به موانع و محدودیت های موجود و یافتن راه حل مناسب و برنامه ریزی برای رفع آن ها در راستای ارتقای کیفیت این برنامه آموزشی حائز اهمیت است.