مقایسه معیارهای ارتقای اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران با دانشگاه های منتخب جهان: یک مطالعه تطبیقی

مقدمه: انجام مطالعات تطبیقی یکی از روش های پژوهش در بازنگری برنامه های آموزشی است. این مطالعه با هدف توصیف، تفسیر و مقایسه معیار های ارتقای دانشگاه های علوم پزشکی ایران با دانشگاه های منتخب دنیا انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی - تطبیقی ابتدا آیین نامه جدید ارتقا ی اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. سپس جدیدترین معیار های ارتقای اساتید در سایر دانشگاه ها و پژوهش های انجام شده در رابطه با این موضوع، با جستجو در سایت های دانشگاه های مختلف و پایگاه های Med -Pub Google scholar-Scupos و مجله های proquest و Magiran جمع آوری، ترجمه و مورد مطالعه قرار گرفت. چهار دانشگاه برتر در رتبه بندی بین المللی شانگهای شامل: هاروارد، استنفورد، ویل کورنل و جان هاپکینز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. الگوی مورد استفاده در این مطالعه الگوی بردی (Beredy) است که چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه را در مطالعات تطبیقی مشخص می کند. نتایج: معیار ها در دانشگاه های منتخب درحوزه های آموزشی، پژوهشی، مهارت و نوع آوری یا مراقبت بالینی و در بعضی موارد ساخت برنامه است، که داوطلب ارتقا یک حوزه را انتخاب می کند. همچنین یک معیار حمایتی متشکل از دستاورد در همه حوزه ها و فعالیت های خاص وجود دارد. در ایران معیار های آموزشی، پژوهشی - فناوری، علمی - اجرایی و فرهنگی –تربیتی و اجتماعی به عنوان معیار اصلی هستند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده به سیاست گذاران علمی کشور امکان خواهد داد معیار های ارتقای اعضای هیات علمی را با دید وسیع تر طراحی، بازنگری واصلاح نمایند که زمینه ارتقای همه جانبه آموزش علمی و تحقیقاتی کشور باشد.