اهمیت آموزش استدلال بالینی در آموزش پزشکی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 351

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJME-19-82_013

تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1401

چکیده مقاله:

استدلال بالینی فرایند منطقی جمع آوری نکات کلیدی اطلاعات، درک مشکلات و وضعیت بیمار، برنامه ریزی و اجرای مداخلات، ارزیابی مداخلات و بازخورد در فرایند یادگیری است(۱). داشتن آن به عنوان شایستگی و دید بالینی، ضروری تلقی می شود. با این حال، تعداد کمی از برنامه های آموزشی بر این استراتژی آموزشی نوآورانه و خلاقانه تاکید دارد(۲). ممکن است عدم توجه کافی به استدلال بالینی و مفاهیم مربوط به آن، دلیل این باشد که اشتباهات تشخیصی هنوز عامل اصلی آسیب بیمار هستند. استدلال بالینی یک فرآیند تفکر منطقی است که پزشک را به گام های عاقل و هدف مند در تشخیص و درمان هدایت می کند. این در تمام مراحل برخورد با بیمار، از مراحل ابتدایی گرفتن تاریخچه بیماری تا اتمام درمان و پیگیری وجود دارد(۳). استدلال بالینی شامل چهار مولفه؛ جمع آوری اطلاعات، فرضیه سازی بالینی، آزمون فرضیه و تصمیم گیری بالینی (حل مساله) است. در واقع برای رسیدن به استدلال بالینی فرآیندی شناختی شکل می گیرد. این یک فرآیند فرضیه محور است که نیازمند سامان دهی دانسته ها، ایجاد روابط عالی مناسب، ساخت فرضیه و آزمایش آن است(۴). روش تدریس سنتی یک رویکرد استاد شاگردی یا خردسالان و یا تعلیمات سرپرستی نیز نامیده می شود، که در آن به فرایند شناختی منجر به استدلال بالینی توجه بالایی ندارد. فارغ التحصیلان چنین سیستمی معمولا در کاربرد آموخته های نظری خود در محیط بالینی دچار مشکل می شوند(۵). استدلال بالینی جزء کلیدی مراقبت از بیمار و مهارتی است که توسط پزشکان به صورت روزانه به کار گرفته می شود. بسیاری از تکنیک های آموزشی برای آموزش دانشجویان پزشکی از جمله آموزش مبتنی بر مشکل، یادگیری مبتنی بر تیم و ارائه های بالینی، اجرا می شود. علی رغم نیاز واضحی برای استدلال بالینی، اساتید پزشکی، هیچ استاندارد طلایی برای توسعه این مهارت ها ندارند(۶). استدلال بالینی در آموزش پزشکی کشور مغفول مانده و به آموزش آن توجه شایانی نمی شود و  در ارزیابی های رسمی مورد سنجش قرار نمی گیرد، آزمون هایی که در کشور برای ارزیابی دانشجویان برگزار می شوند یکسره محفوظات و دانسته ها را ارزیابی می کنند و معمولا سطوح بالاتر تفکر همچون حل خلاقانه مسایل و استدلال کم تر مورد ارزیابی قرار می گیرند(۷) لذا پیشنهاد می شود با توجه به اهمیت استدلال بالینی در افزایش کیفیت یادگیری فراگیران علوم پزشکی و کاهش خطا های پزشکی و توجه برگزار کننده های المپیادهای دانشجویی به این حیطه در سال های اخیر، اساتید رشته های علوم پزشکی توجه خاصی به پرورش و یاددهی این مهارت در دانشجویان داشته باشند و در معاونت آموزشی وزارت بهداشت تدابیری برای فراگیری این نوع آموزش و طرح آزمون هایی برای ارزیابی دانشجویان در حیطه استدلال بالینی اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

letter to editor ، نامه به سر دبیر ، آموزش پزشکی

نویسندگان

فرشته عراقیان مجرد

Golestan university of medical sciences

آناهیتا صادقی

Tehran university of medical sciences

اکرم ثناگو

Golestan university of medical sciences.

لیلا جویباری

Golestan university of medical sciences.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Banning M. Clinical reasoning and its application to nursing: concepts ...
  • Guraya SY. The pedagogy of teaching and assessing clinical reasoning ...
  • Gruppen LD, Frohna AZ. Clinical reasoning. In: Norman GR, van ...
  • Kassirer JP, Kopelman RI. Learning clinical reasoning. Baltimore: Williams & ...
  • Wendy JM. Teaching for clinical reasoning: helping students make the ...
  • Levin M, Cennimo D, Chen S, Lamba S. Teaching clinical ...
  • نمایش کامل مراجع