توسعه یک مدل نرم افزاری جهت ارزشیابی اساتید با استفاده از رویکرد تصمیم گیری چند معیاره فازی مبتنی بر توافق گروهی

مقدمه: ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان علاوه بر توصیف وضعیت عملکرد آنها، با بیان نقاط قوت و ضعف می تواند در راستای ارتقای عملکرد آموزشی حایز اهمیت باشد. ضعف های موجود در سیستم ارزشیابی فعلی، ضرورت نیاز به اعمال سیستمی منصفانه و همه جانبه برای قضاوت در مورد اساتید را به خوبی نشان می دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر، توسعه یک مدل نرم افزاری در راستای ارزشیابی اساتید با به کارگیری مدل های تصمیم گیری چند معیاره بود. روش ها: در این مطالعه توسعه ای که در دانشکده علوم پزشکی لارستان انجام شد، شاخصی کمی در قالب یک نرم افزار اختصاصی طراحی شد. این شاخص ها بر پایه محاسبات توسعه یافته است که در تدوین آن از فرآیند مدل سازی ریاضی به کمک روش تصمیم گیری چند معیاره گروهی و محاسبات فازی استفاده شده است و شامل مدل های AHP، Fuzzy OWA، TOPSIS است. شاخص طراحی شده در محدوده صفر تا ۱۰۰ تعریف شد و عملکرد آن بر روی ۳۹ استاد دانشکده علوم پزشکی لارستان ارزیابی شد. نتایج: از نظر تصمیم گیران معیار "قدرت تفیهم مطالب کلیدی به دانشجو" با مقدار ۵۲/۰ بیش ترین و معیار "برقراری ارتباط مناسب با دانشجو متناسب با شان محیط آموزشی" با مقدار ۳۴/۰ کم ترین وزن را داشت. همچنین معیار "برقراری ارتباط مناسب با دانشجو متناسب با شان محیط آموزشی" با درجه اجماع ۴۱/۹۵ و "حضور استاد در محیط آموزشی در زمان مشخص شده" با درجه اجماع ۳۴/۸۳ به ترتیب بیش ترین و کم ترین توافق گروه تصمیم گیری را به خود جلب نمود. مطابق این مدل، بالاترین و پایین ترین مقدار شاخص ارزشیابی برای اساتید مورد مطالعه به ترتیب ۱۰۰ و ۱۹/۴۲ بود. نتیجه گیری: مقادیر شاخص محاسبه شده با وزن دهی به هر معیار و تجمیع نظر گروه تصمیم گیران در فرآیند ارزشیابی، نتایج دقیق و همه جانبه ای از ارزشیابی اساتید ارائه نموده است. این شاخص می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای سیستم فعلی ارزشیابی اساتید در دانشگاه های علوم پزشکی کشور باشد.