طراحی و روان سنجی ابزارهای جدید برای ارزشیابی برنامه های آموزشی از منظر اخلاق و عدالت

مقدمه: اهمیت اخلاق به ویژه عمده ترین مبحث آن یعنی عدالت محوری در طراحی برنامه های آموزشی و نقش اساسی برنامه های آموزشی در رشد و توسعه ی کشور سبب شد تا مطالعه ی حاضر با هدف طراحی ابزارهای جدید برای ارزشیابی برنامه های آموزشی از منظر اخلاق و عدالتبه صورت یک مطالعه اولیه انجام شود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع توسعه ای و روان سنجی بود که در دانشکده ی پرستاری و مامایی تبریز در سال ۱۳۹۷صورت پذیرفت. جهت تدوین ابزارهای اولیه ابتدا با استفاده از مرور متون گسترده، اخلاق، عدالت و برنامه های آموزشی تعریف شد و سپس گویه های ابزارها ارائه گردید. جهت بررسی روایی صوری و محتوایی ابزارها علاوه بر روش کیفی از آمار توصیفی نیز استفاده شد و پایایی ابزارها با روش توافق بین ارزیابان (کاپا) و روش همسانی درونی (ضریب آلفای کرونباخ) مورد تایید قرار گرفت. نتایج: ابزار ارزشیابی برنامه های آموزشی از منظر اخلاق محوری ابتدا در ۲۵ گویه و ابزار ارزشیابی برنامه از نظر عدالت محوری ابتدا در ۳۹ گویه ارائه شد. پس از تعیین روایی صوری و محتوا به صورت کمی و کیفی، گویه های ابزارهای ارزشیابی برنامه های آموزشی از منظر اخلاق و عدالت، به ترتیب به ۲۸ و ۳۲ گویه تغییر یافتند. روایی محتوای کل ابزارها، بر اساس S-CVI/Ave به ترتیب ۳۴/۹۶ و ۰۷/۸۹ بود. ضریب کاپا برای هر یک به ترتیب ۸۷/۰ و ۸۱/۰ و ضریب آلفای کرونباخ ۷۶/۰ و ۹۲/۰ محاسبه شد. نتیجه گیری: در این مطالعه ابزارهای ارزشیابی برنامه آموزشی از منظر اخلاق و عدالت تدوین شد که می تواند برنامه های آموزشی را از نظر غنای اصول اخلاقی مورد نیاز در حوزه ی سلامت بررسی نماید. انجام مطالعات بیش تر با استفاده از ابزارهای اولیه طراحی شده، در سایر محیط های آموزشی پیشنهاد می شود.