تاثیر سرمایه اجتماعی بر سرمایه فرهنگی (مورد مطالعه: معلمان استان همدان و شهرستان های تابعه)

سرمایه­ی فرهنگی یکی از انواع سرمایه­ای است که در تحلیل بوردیو (۱۹۷۷) مطرح شده است. به دنبال مطرح شدن مفهوم سرمایه­ی فرهنگی در حوزه­ی جامعه­شناسی، پژوهش­های مختلفی انجام شده است که با عناوین مختلف به بررسی رابطه­ی بین سرمایه­ی فرهنگی و دیگر متغیرها مانند موفقیت تحصیلی پرداخته­اند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سرمایه­ی اجتماعی بر سرمایه­ی فرهنگی معلمان استان همدان و شهرستان­های تابعه در بین نمونه­ی ۳۷۶ نفری پرداخته است و از نظریه­ی سرمایه­ی فرهنگی بوردیو و پاتنام جهت تنظیم فرضیه­های پژوهش استفاده شده است. روش نمونه­گیری بصورت خوشه­ای و جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­ی بسته و در طیف لیکرت استفاده گردیده است و جمعیت نمونه در هر خوشه از طریق نمونه­گیری تصادفی انتخاب شده­اند، از طریق نرم­افزارSPSSوAMOS نسخه­ی ۲۳ و با استفاده از فرمول­های رگرسیون و تحلیل مسیر به تحلیل داده­ها پرداخته شده که در نهایت این نتایج به دست آمده است، به ازای یک واحد افزایش در سرمایه­ی اجتماعی، آگاهی، اعتماد عمومی و مشارکت اجتماعی به ترتیب ۵۰%، ۴۳%، ۲۹% و ۳۱% افزایش در سرمایه­ی فرهنگی کاملا مشهود می­باشد و به این ترتیب می­توان معنی­دار بودن تاثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته (سرمایه­ی فرهنگی) را تایید نمود.