شناسایی و ارزیابی توسعه و فقر انسانی در شهرها با استفاده از GIS و HDI (مطالعه موردی: محلات شهری یزد)
محل انتشار: فصلنامه توسعه اجتماعی، دوره: 8، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QJSDS-8-4_005
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1401
چکیده مقاله:
امروزه کشورهای در حال توسعه به منظور تقویت زیربناهای اقتصادی اجتماعی، رفع عدم تعادلهای منطقهای و در نهایت نیل به توسعهی منطقهای پایدار، نیازمند شناسایی و نحوهی توزیع امکانات، تسهیلات و منابع میباشند؛ به طوری که، به گزارشات UNDPایران به لحاظ گروهبندی شاخص HDI جزء کشورهای دستهی دوم یعنی توسعهی زیاد قرار دارد؛ منطقهی شهری یزد، مانند دیگر شهرها در درون خود دارای عدم تعادل در محلات میباشد؛ بنابراین پژوهش حاضر ازنوع کاربردی توسعهای و روش بررسی آن پیمایشی در پی این هدف است که گسترهی توسعه و فقر شهری را با دو مدل HDIو GISدر ۵۰ محله در منطقهی شهری یزد الویتبندی و معرفی نماید؛ که با مطالعه و برررسیهای صورت گرفته نتایج هر دو مدل پژوهش نشان میدهد محلات حسنآباد، فردوگاه و کشتارگاه دارای حداقل توسعه و در مقابل محلات امامشهر و صفائیه حداکثر توسعه به عبارتی حداقل محرومیت را در منطقهی شهری یزد دارا میباشند.
نویسندگان
سعید ملکی
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز
الیاس مودت
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز