تحلیل احتمالاتی تراوش در سد خاکی با بهره گیری از روش مونت کارلو و با رویکردی بر نفوذپذیری مصالح و هندسه سد

مسائل مهندسی مرتبط با خاک دارای درجه ای از عدم قطعیت در ذات خود هستند و اخیرا همین امر موجب توجه مهندسین به روش های احتمالاتی به جای رویکردهای تعینی و سنتی شده است. هدف تحقیق بررسی عوامل دخیل در تراوش از سد خاکی، با بهره گیری از مفاهیم احتمالاتی الگوریتم مونت کارلو و اجزای محدود است که به این منظور کد تراوش در زبان برنامه نویسی فرترن توسعه داده شده است. نتایج حاصل از تحلیل تعینی برای تغییرات ارتفاع آب پایین دست به ارتفاع مخزن (Hd/Hup) در بازه بین ۰.۰۲ و ۰.۷۹ بر روی مقدار نشت نشانگر این است که با افزایش این نسبت، مقدار تراوش به طور خطی سیر کاهشی دارد ولی لزوما این تغییرات به صورت اکیدا نزولی نیست. همچنین مقایسه توابع توزیع فراوانی (PDF) و تجمعی (CDF) به دست آمده برای تحلیل عدم قطعیت با روش مونت کارلو برای نسبت های متغیر از Hd/Hup نیز موید نتیجه قبلی است. در بررسی هندسی سد خاکی نیز نتایج نشان می دهد که با جابجایی تاج در جهت بالادست میانگین دبی نشت احتمالاتی کاهش و با کاهش عرض تاج، این مقدار افزایش می یابد. در همه مدل ها، دبی تراوش در حالت تعینی محافظه کارانه و حداکثر ۲۷۰ درصد بیشتر از دبی تراوش در تحلیل مونت کارلو است.