رابطه بین سنخهای روانی یونگ و سبکهای عشق ورزی

مقاله حاضر به منظور بررسی«رابطه سنخ های شخصیتی و عشق» در جامعه آماری ۱۴۸ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی که بر اساس نمونه گیری چند مرحله ای گزینش شده اند، صورت گرفته است. بدین صورت که از میان ۱۲ دانشکده واحد تهران مرکزی، ۴ دانشکده انتخاب و از هر دانشکده ۳۵ دانشجو انتخاب شدند.ابزار پژوهش شامل سنخ نمای مایرز بریگز و پرسشنامه سبکهای عشق ورزی استرنبرگ میباشد. روش پژوهش از نوع تحقییق علی – مقایسه ای میباشد .به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری جمع آوری شده نرم افزار spss در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد استفاده قرار گرفت که در بخش توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد و جداول و نمودارهای توصیفی و در آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون ، آزمون رگرسیون و آزمونt استفاده شده است .یافته های پژوهش بر اساس فرضیه های پژوهش به شرح زیر است: بین صمیمیت، تعهد و نیز نمره کل عشق در زنان و مردان تفاوت معنا دار وجود دارد. مقایسه میانگین های دو گروه نشانگر آن است که میانگین اجزاء صمیمیت، تعهد و کل عشق در مردان بالاتر از زنان است، فقط بین سنخ شخصیتی حسی در زنان و مردان تفاوت معنا دار وجود دارد و میانگین سنخ شخصیتی حسی در زنان بالاتر از مردان است، در مردان بین هیچ یک از سنخ های شخصیتی با عشق رابطه معناداری مشاهده نشد. زنان از شخصیت حسی بیشتری برخوردارند و مردان هیچ سنخ شخصیتی بارزی با عشق را نشان ندادند. متغیرهای پیش بین سنخ های شخصیتی متفکر و برونگرا در پیش بینی عشق در زنان رابطه معنا دار دارند.