بررسی عملی بودن، اعتبار، روایی و نرم یابی پرسشنامه مدیریت زمان در بین مدیران و معاونان دستگاه های دولتی شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی عملی بودن، اعتبار، روایی و نرمیابی پرسشنامه مدیریت زمان در گروه نمونهای با حجم ۴۰۰ نفر از مدیران ۹ دستگاه دولتی واقع در شهر تهران به روش نمونهبرداری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و پرسشنامه مدیریت زمان بر روی آنها اجرا شد. ابزار پژوهش، مجموعه ۳۲ سوالی مدیریت زمان(.T.M.Q) بوده و هر سوال بر پایه طیف لیکرت چهار گزینهای درجهبندی شده است. پس از اجرای آن روی یک نمونه ۵۰ نفری و بررسی و تایید صاحب نظران، شواهد وابسته به روایی محتوایی سیاهه به دست آمد و اجرای آن در سطح وسیعتر ممکن شد. آلفای کرونباخ، پس از جمعآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل دادهها، ضریب اعتبار ۰/۷۷۴ را نشان داد. هیچ کدام از سوالها از مجموعه ۳۲ سوالی حذف نشده است. برای بررسی روایی سازه و پاسخ به این پرسش که «مقیاس مدیریت زمان چند عاملی است؟»، از روش تحلیل مولفههای اصلی استفاده شد. مقدار کفایت نمونهبرداری (KMO) برابر با ۰/۷۷۲ و معنادار بودن مشخصه کرویت بارتلت حاکی از وجود شرایط مناسب جهت اجرای تحلیل عاملی بوده است. نتایج تحلیل عاملی با چرخش واریماکس استخراج ۵ عامل بودکه بر روی هم ۳۶/۴ درصدواریانس کل را تبیین کرد. این عوامل عبارتند از: ۱) نظمدهی و عمل به موقع، ۲) رعایت تعادل و توازن، ۳) توجه بر ساعت و زمان، ۴) کنترل و نظارت و ۵) ساماندهی. در نهایت، به منظور تعبیر و تفسیر نمرههای مدیریت زمان مدیران مورد مطالعه دو نوع نرم درصدی و مقولهای تهیه شده است.