بررسی تاثیر روش های مختلف برداشت بر مقدار ضایعات دو رقم برنج در استان خوزستان
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 133
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARIDSE-9-3_006
تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1401
چکیده مقاله:
برداشت نیمه مکانیزه و چند مرحله ای برنج در استان خوزستان، ضایعات و افت زیادی به دنبال دارد. برای برداشت برنج در منطقه، بسته به شرایط و امکانات، یکی از روشهای مستقیم یا غیرمستقیم یا استفاده از یکی از کوبنده های میخی یا سوهانی (کمباین های دارای کوبنده های میخی و یا سوهانی) معمول است. بهمنظور بررسی اثرروشهای مختلفبرداشت (و نیز نوع کوبنده) و رقم شلتوک بر میزان ضایعات، آزمایشی بهصورت کرتهای نواری در قالب طرح بلوکها کامل تصادفی با دو عامل (روش برداشت و رقم) و سه تکرار در سالهای ۸۰ و ۸۱ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور (خوزستان) اجرا شد. روشهای برداشت شامل برداشت غیرمستقیم بهعلاوه کوبش با کمباین دارای کوبنده سوهانی، برداشت غیرمستقیم بهعلاوه کوبش با کمباین دارای کوبنده دندانه میخی، برداشت مستقیم با کمباین دارای کوبنده سوهانی، و برداشت مستقیم با کمباین دارای کوبنده دندانه میخی به عنوان فاکتور عمودی و ارقام شلتوک شامل رقم پرمحصول LD۱۸۳ و رقم محلی کیفی عنبوری قرمز بهعنوان سطوح فاکتور افقی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه دو ساله مر بوط به افت کمی نشان میدهد که بین سال، روشهای برداشت، و اثر متقابل بین آنها تفاوت بسیار معنی دار وجود دارد، در حالی که بین ارقام اختلافی مشاهده نمیشود. با توجه به مقایسه میانگین ها، افت مربوط به سال اول (۳۴/۳ درصد) بیش از سال دوم (۰۸/۲ درصد) و افت کمی رقم عنبوری (۷۱/۲ درصد) کمتر از رقم LD۱۸۳، (۷۴/۲ درصد) است. افت برداشت با کمباین دارای کوبنده دندانه میخی بهطور متوسط ۷۳/۱ درصد بهدست آمد که نسبت به کوبنده سوهانی (با افت متوسط ۶۸/۳ درصد) پایینتر است. در هر دو رقم برنج، کمترین افت مربوط به کمباین دندانه میخی است. برداشت غیر مستقیم رقم LD۱۸۳ و کوبش با کمباین سوهانی با افت متوسط ۴۲/۵ درصد در سال اول و برداشت غیرمستقیم رقم عنبوری قرمز با کوبش توسط کمباین میخی و میانگین افت ۴۸/۱ درصد در سال دوم به ترتیب بیشترین و کمترین میزان افت کمی را نشان میدهند. از نظر افت کیفی (میزان خرد برنج) بین روشهای برداشت اختلاف معنی دار مشاهده نمیشود ولی بین سال اختلاف بسیار معنی دار است و افت مربوط به سال دوم (با ۶/۴۵ درصد) از سال اول (با ۹/۱۸ درصد) بیشتر است. بین ارقام نیز افت معنی دار است. رقم LD۱۸۳ (با متوسط ۲/۳۴ درصد) میزان خرد برنج بیشتری نسبت به رقم عنبوری قرمز (با متوسط ۶/۲۷ درصد) به دست داده است. در تمام روشهای برداشت، رقم LD۱۸۳ بهطور نسبی میزان خرد برنج بیشتری به همراه داشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نعیم لویمی
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
عبدالعلی گیلانی
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات برنج مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
محمدرضا علیزاده
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات برنج کشور.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :