تحلیلی بر روند تحولات شاخصهای توسعه در شهرستانهای استان کردستان

تمرکز شدید و عدم تعادل از جمله خصیصه های کشورهای جهان سوم است،که معلول سیاست های رشد قطبی به شمار می آید. در نتیجه تعدادی از مناطق و نواحی نقش کلیدی داشته و سایر مناطق و نواحی به صورت حاشیه ای خواهند ماند؛ بر این اساس برای ایجاد تعادل و شکل یابی مناسب وهماهنگ، بحث برنامه ریزی منطقه ای مطرح شده است، که اولین گام در برنامه ریزی منطقه ای، تحلیل منطقه ای و شناخت نابرابریهای اقتصادی- اجتماعی و شاخصهای توسعه در سطح نواحی مختلف است. در این بررسی به شناسایی و تعیین تغییرات شاخصهای توسعه ی شهرستانهای استان کردستان با استفاده از آمار و اطلاعات مربوط به سالهای 1375 و 1385 ، با بررسی 18 شاخص به روش ترسیمی طولی- عرضی ایزارد پرداخته ایم، که هدف بررسی عمیقتر شاخصهای توسعه و توسعه یافتگی شهرستانهای استان، جهت تشریح و تحلیل آنها برای برنامه ریزیهای منطقه ای و ارائه راهکارهایی در این زمینه است، همچنین روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده ها به صورت اسنادی است، که نتایج حاکی از ضعف استان کردستان و شهرستانهای آن در زمینه ی شاخصهای توسعه و عدم توجه به زیر ساختهای اقتصادی در سطح استان و شهرستانها است.