کاربرد مدل تابع جریان در بهینه سازی نیروی انسانی مورد استفاده در بهره برداری از شبکه های آبیاری

در این تحقیق، توزیع جریان در شبکه‍های آبیاری با رویکرد بهینه‍سازی مسافت طی ‍شده برای باز و بسته کردن دریچه کانال‍ها برای آبگیری و هم‍چنین تعداد تنظیم های دریچه سراب کانال توزیع‍‍کننده بررسی شد. برای شبیه‍سازی توزیع جریان در شبکه آبیاری، از مدل تابع جریان استفاده شده است. این مدل توزیع جریان را به شکلی شبیه­سازی می کند که با در نظر گرفتن محدودیت‍های موجود در شبکه، از قبیل ظرفیت کانال‍ها و زمان بهره‍برداری از آنها، بتوان برنامه‍ریزی آبیاری را به ­صورت بهینه ارائه داد. مدل تهیه‍شده با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهینه‍سازی شد و برای بررسی کارایی مدل، توزیع جریان در کانال AMX در شبکه آبیاری دشت ورامین شبیه‍سازی شد و مقادیر بهینه پارامترها تعیین گردید. نتایج حاصل از اجرای مدل نشان می دهد که تعداد دفعات بهینه برای تنظیم دریچه‍های آبگیری در کانال‍های توزیع‍کننده ۷ است که بدین­ترتیب مسافت طی‍شده برای باز و بسته کردن آنها ۳۷۵۲۶ متر، مدت زمان بهره­برداری ۲۱۶ ساعت و دبی کانال اصلی ۱۲۴۴ لیتر به­دست آمده است. با مقایسه نتایج این تحقیق با تحقیقات گذشته می‍توان نتیجه گرفت که مدل معرفی‍شده که بر اساس مدل تابع جریان ارائه شده می‍تواند ابزاری توانمند برای مدل‍سازی توزیع جریان باشد.