تدوین شاخص های حساسیت هیدرولیکی شبکه آبیاری بیله وار در شرایط مختلف بهره برداری

روش تحلیل حساسیت، روشی جدید برای رفتارسنجی جریان در شبکه های آبیاری است که در دهه های اخیر مطرح شده است. با استفاده از شاخص های حساسیت می توان روش های بهره برداری را بررسی کرد. در این تحقیق، روش های بهره برداری از کانال BLMC بررسی شده است که نواحی عمرانی B۳ و B۴ شبکه آبیاری بیله وار در استان کرمانشاه را آبیاری می کند. حداقل و حداکثر دبی بهره برداری از این کانال ۱۸/۱ و ۱۱/۲ متر مکعب بر ثانیه است. در این پژوهش، برای بهره برداری از شبکه آبیاری بیله وار دو سناریو در نظر گرفته شده است. در سناریوی اول، دبی ورودی به مزارع با مدول های نیرپیک و در سناریوی دوم با شیر نصب شده روی پمپ ها کنترل می شود. در سناریوی اول برای شرایط حداکثر دبی بهره برداری در ابتدای شبکه آبیاری بیله وار اکثر شاخص حساسیت آبگیرها منفی و در انتهای شبکه اکثر شاخص های حساسیت مثبت است. بنابراین، هرگاه دبی ورودی به کانال BLMC افزایش یابد، با توجه به منفی بودن شاخص حساسیت، دبی ورودی به آبگیرهای ابتدای شبکه کاهش می یابد. در سناریوی دوم، شاخص حساسیت دبی نسبت به تغییرات فشار برای ایستگاه های پمپاژ محاسبه و با در نظر گرفتن تغییرات مجاز دبی برای هر ایستگاه، مقدار تغییرات مجاز فشار محاسبه شد. در این تحقیق با درنظر گرفتن ۲۰ درصد تغییرات دبی واحد B۴ به­عنوان اختلالات هیدرولیکی، شاخص حساسیت انتقال مجموعه بازه ها محاسبه و با نتایج مدل هیدرولیکی HEC-RAS مقایسه شد. متوسط میزان خطای روش تحلیل حساسیت در محاسبه میزان انتقال اختلالات هیدرولیکی بازه ها ۴۲/۳ درصد است.