مقایسه تبخیر-تعرق برآوردی چغندرقند با معادله پنمن مانتیث بر اساس داده های واقعی و محصولات GFS، ECMWF و MeteoBlue در منطقه جوین

در این پژوهش نیاز آبی گیاه چغندرقند بهاره در منطقه جوین با استفاده از پیش بینی های ۵ روزه مدل های هواشناسی ECMWF، GFS و MeteoBlue برآورد و با نیاز آبی محاسبه شده براساس اطلاعات ایستگاه هواشناسی جوین مقایسه شدند. بررسی ها در چهار سطح ارزیابی دقت مدل ها در پیش بینی ۱.متغیرهای هواشناسی دخیل در رابطه پنمن-مانتیث، ۲.دو جزء تابشی (ET_۰^Rad)و همرفتی (ET_۰^Adv) تبخیر-تعرق گیاه مرجع (ET_۰)، ۳. ET_۰و ۴. نیاز آبی چغندرقند بهاره انجام شد. مدل ها ET_۰^Adv را کمتر و ET_۰^Rad را بیشتر از مقدار واقعی برآورد می نمایند. به طوری که خطای اریب مدل های GFS، ECMWF و MeteoBlue در برآورد ET_۰^Rad به ترتیب برابر ۴/۰- ،۵/۰-و۲/۰- میلی متر در روز و برای ET_۰^Adv به ترتیب برابر ۴/۰، ۵/۰ و ۷/۰ میلی متر در روز به دست آمد. میانگین خطای مربعات (RMSE) این سه مدل برای ET_۰^Rad به ترتیب ۶/۰، ۷/۰و۷/۰ میلی متر در روز و برای ET_۰^Adv به ترتیب برابر ۷/۰، ۷/۰ و ۹/۰ میلی متر در روز محاسبه شد. رفتار متضاد خطاهای ET_۰^Rad و ET_۰^Adv سبب شد تا خطای اریب برآورد ET_۰ توسط مدل ها به ترتیب برابر ۰۳/۰، ۰۳/۰- و ۴۷/۰ میلی متر در روز شود. نیازآبی چغندرقند بهاره در منطقه جوین ۸۴۱ میلی متر در طول دوره رشد بر اساس روش فائو-پنمن-مانتیث محاسبه شد. مجموع خطای برآورد نیازآبی روزانه مدل های GFS، ECMWF و Meteoblue در طول دوره رشد به ترتیب برابر ۶۵، ۶۴ و ۱۰۰ میلی متر بدست آمد. در نتیجه توصیه می شود برای پیش بینی نیاز آبی گیاه چغندرقند در منطقه جوین از بروندادهای مدل ECMWF استفاده شود.