معیارهای دوام روسازی بتنی با نگرش ویژه بر ذوب و یخ بندان بتن

بتن یکی از مصالحی است که بطور گسترده در توسعه شهرها به کار می رود. این ماده از اجزای ساده و در دسترس تشکیل شده است، به نحوی که اگر این مواد بطور مناسب مخلوط و عمل آوری شوند، برای قرن ها دوام مناسبی خواهد داشت. تاکنون تعاریف زیادی از بتن و همچنین معیارهای طراحی آن ارائه شده است. این تعاریف نقاط مشترک زیادی دارند و همه آن ها، بتن را در اصلی ترین فرم خود مخلوطی از سه ماده اصلی تعریف کرده اند. این سه ماده اصلی عبارتند از مواد چسبنده یا سیمانی که اغلب سیمان مورد استفاده قرار می گیرد، آب که مواد سیمانی با آن واکنش دهند و خاصیت چسبنده پیدا کنند و و مواد پر کننده که حجم قابل توجهی از بتن را تشکیل می دهند و و اغلب سنگدانه هستند. از مصارف عمده و مهم بتن، استفاده از آن در روسازی های بتنی است. روسازی های بتنی با طول عمر بالا کمتر نیاز به ترمیم و بازسازی دارند و به ایمنی بزرگراه و کاهش ترافیک کمک می کند.در کشور ما، با توجه به افزایش قابل توجه قیمت قیر در سالهای اخیر و در نتیجه ی افزایش قیمت روسازی های آسفالتی و در راستای کاهش استفاده مسایل زیست محیطی، استفاده از روسازی های بتنی باید مورد توجه قرار گرفته و بستری مناسب برای رقابت روسازی های بتنی و آسفالتی فراهم گردد. در این مقاله به مساله دوام روسازی های بتنی و بطور اخص دوام در برابر ذوب و یخ بندان پرداخته خواهد شد.